اتریوم چیست و چگونه کار میکند؟

شاردینگ به پروسه تقسیم کردن یک بلاکچین به چندین بلاکچین (شارد) می‌گویند. این راهکار باعث می‌شود که کل شبکه بهره‌وری بیشتری داشته باشد؛ زیرا یک تأییدکننده واحد به تنهایی نمی‌تواند از پس این حجم کار برآید.

اتریوم چیست: 4 نکته درباره اتریوم با نماد ETH

اتریوم یک پلتفرم بلاک چین است که رمز ارز مخصوص خود را دارد؛ به رمز ارز اتریوم اتر (ETH) یا همان اتریوم نیز گفته می‌شود. زبان برنامه‌نویسی اتریوم سالیدیتی نام دارد.

اتریوم به عنوان یک شبکه‌ی بلاک چین، دفتر کل غیر متمرکزی برای اعتبارسنجی و ثبت تراکنش‌ها است. کاربران این شبکه می‌توانند بر روی این پلتفرم به ساخت، انتشار، درآمدزایی، و استفاده از اپلیکیشن‌ها بپردازند، و از رمز ارز اتر به عنوان ابزاری برای پرداخت استفاده کنند. کاربران به اپلیکیشن‌های غیر متمرکز موجود در این شبکه “‌dapps “‌ می‌گویند.

تا می ۲۰۲۱، اتریوم به عنوان یک رمز ارز، از لحاظ حجم بازار، پس از بیت کوین، در رتبه‌ی دوم بزرگ‌ترین رمز ارزهای دنیا قرار داشته است.

اتریوم یک پلتفرم منبع باز و مبتنی بر بلاک چین است که برای ایجاد و به اشتراک‌گذاری اپلیکیشن‌های کسب و کاری، خدمات مالی، و سرگرمی کاربرد دارد.

کاربران اتریوم برای استفاده از dapps کارمزد پرداخت می‌کنند. کارمزدهای اتریوم “‌سوخت یا بنزین‌”‌ نامیده می‌شوند، زیرا مبالغ آن‌ها بر اساس میزان توان محاسباتی (کامپیوتری) مورد نیاز تغییر می‌کنند.

اتریوم دارای رمز ارز مربوط به خود است که به آن اتر (ETH) یا همان اتریوم گفته می‌شود.

این رمز ارز از لحاظ حجم بازار، پس از بیت کوین، در رتبه‌ی دوم قرار دارد.

۱. معرفی کامل اتریوم

اتریوم با این هدف ایجاد شد که توسعه‌دهندگان را قادر سازد قراردادهای هوشمند و اپلیکیشن‌های توزیع شده‌ای (dapps) را تولید و منتشر کنند که بدون خطر خرابی، کلاهبرداری، یا دخالت شخص ثالث قابل استفاده باشند.

سازندگان اتریوم آن را به عنوان “‌بلاک چین قابل برنامه‌نویسی دنیا‌”‌ توصیف می‌کنند. اتریوم خود را از این جهت از بیت کوین جدا می‌داند که یک شبکه‌ی قابل برنامه‌نویسی است و به عنوان بازاری برای خدمات مالی، بازی‌ها، و اپلیکیشن‌ها عمل می‌کند که هزینه‌های مربوط به همه‌ی آن‌ها را می‌توان با رمز ارز اتر پرداخت کرد و هم‌چنین، آن‌ها از خطر کلاهبرداری، سرقت، یا سانسور مصون هستند.

بنیانگذاران اتریوم

اتریوم در جولای ۲۰۱۵ توسط گروه کوچکی از افراد مشتاق در زمینه‌ی بیت کوین راه‌اندازی شد. یکی از این افراد جو لوبین، بنیانگذار ConsenSys، توسعه‌دهنده‌ی اپلیکیشن‌های بلاک چین است که از شبکه‌ی اتریوم استفاده می‌کند. بنیانگذار دیگر اتریوم ویتالیک بوترین است؛ وی سازنده‌ی اصلی مفهوم اتریوم است و اکنون، به عنوان مدیر عامل این شرکت و چهره‌ی عمومی آن فعالیت می‌کند. گاهی اوقات، بوترین را به عنوان جوان‌ترین میلیاردر صنعت رمز ارز معرفی می‌کنند. (وی در ۱۹۹۴ متولد شد.)

رمز ارز اتر به منظور استفاده در شبکه‌ی اتریوم طراحی شد. با وجود این، امروزه اتر مانند بیت کوین به عنوان روش پذیرفته شده‌ای از جانب برخی فروشگاه‌ها و ارائه‌دهندگان خدمات برای پرداخت هزینه‌ها به شمار می‌رود. از جمله سایت‌های آنلاینی که اتر را به عنوان روشی برای پرداخت می‌پذیرند می‌توان به Overstock، Shopify، و CheapAir اشاره کرد.

کسب و کار اتریوم

بر اساس نتایج پژوهش‌های موسسه‌ی گارتنر، رقبای اصلی اتریوم برای سرمایه‌گذاری در کسب و کار پلتفرم نرم‌افزار بلاک چین عبارت هستند از بیت کوین، ریپل، IBM، IOTA، مایکروسافت، بلاک‌استریم، جی‌پی مورگان، و NEO.

جدای از این‌ها، اتر یک رقیب مهم در بازار پرنوسان رمز ارزها است. تا می ۲۰۲۱، اتریوم بر اساس حجم بازار، پس از بیت کوین، به عنوان دومین رمز ارز بزرگ دنیا شناخته می‌شد. به گزارش آنالیتیکس اینسایت، تخمین زده می‌شود سرمایه‌ی بازار اتریوم تا آن تاریخ، ۵۰۰ میلیارد دلار بوده است؛ سرمایه‌ی بازار بیت کوین در زمان مشابه، ۱.۰۸۰ تریلیون دلار بود.

(هشت رمز ارز دیگر موجود در فهرست ۱۰ برترین رمز ارز دنیا در گزارش آنالیتیکس اینسایت عبارت هستند از بایننس کوین، دوج کوین، کاردانو، تتر، XRP، اینترنت کامپیوتر، پولکادات، و بیت کوین کش.)

پروژه‌های مبتنی بر اتریوم

به ادعای سازندگان اتریوم، این پلتفرم برای “‌کدگذاری، تمرکززدایی، امنیت‌بخشی، و معامله در تقریبا همه چیز‌”‌ قابل استفاده است. شماری از پروژه‌ها برای آزمایش این ادعا در حال اجرا هستند.

مایکروسافت در مشارکت با شرکت ConsenSys بلاک چین اتریوم به عنوان یک خدمت (EBaaS) را در سرویس ابری مایکروسافت آژور ارائه می‌دهد. این سرویس اتریوم چیست و چگونه کار میکند؟ به مشتریان تجاری و توسعه‌دهندگان یک فضای توسعه‌ی بلاک چین مبتنی بر سیستم ابری را فقط با یک کلیک ارائه می‌دهد.

شرکت‌های AMD و ConsenSys در ۲۰۲۰ با یکدیگر اعلام مشارکت کردند تا شبکه‌ای از مراکز داده را بر روی زیرساخت اتریوم ایجاد کنند.

۲. تکامل مداوم اتریوم

بنیانگذاران اتریوم از جمله نخستین افرادی بودند که به قدرت بالقوه‌ی فناوری بلاک چین برای استفاده‌ی فراتر از تجارت امن با ارز مجازی پی بردند. رمز ارز ETH اتریوم در ابتدا به عنوان واسطه‌ای برای پرداخت هزینه‌های اپلیکیشن‌های موجود در این پلتفرم ایجاد شد.

آسیب‌ناپذیری اتریوم در برابر هکرها و سایر خطرات امکان استفاده از آن را برای ذخیره‌ی اطلاعات خصوصی، از سوابق پزشکی گرفته تا سیستم رای‌گیری، فراهم کرده است. تکیه‌ی آن بر رمز ارز فرصت‌هایی را برای برنامه‌نویسان ایجاد کرده است تا بازی‌ها و اپلیکیشن‌های کسب و کاری را در شبکه بسازند و بازاریابی کنند.

هارد فورک

یک بلاک چین ممکن است در برابر حملات هکرها آسیب‌ناپذیر باشد، ولی به امتحان آن می‌ارزد. در ۲۰۱۶، یک سارق پلید مقداری زیادی اتر را به ارزش بیش از ۵۰ میلیون دلار دزدید؛ این مبلغ برای پروژه‌ای به نام سازمان نامتمرکز خودگردان، مجموعه‌ای از قراردادهای هوشمند که توسط یک شخص ثالث ایجاد شده و از پلتفرم نرم‌افزاری اتریوم سرچشمه گرفته، جمع‌آوری شده بود. این حمله‌ی موفقیت‌آمیز به گردن یک توسعه‌دهنده‌ی شخص ثالث افتاد.

جامعه‌ی اتریوم تصمیم گرفت این سرقت را با ایجاد یک “‌هارد فورک‌”، بی‌اعتبار کردن بلاک چین موجود و ایجاد یک بلاک چین اتریوم ثانویه،‌ جبران کند. بلاک چین اصلی با نام اتریون کلاسیک شناخته می‌شود.

اتریوم ۲

تا لحظه‌ی نگارش این مقاله در ژوئن ۲۰۲۱، اتریوم به عنوان دومین ارز مجازی بزرگ بازار، پس از بیت کوین، شناخته می‌شود. شمار ETH موجود در جریان بازار از رقم ۱۰۰ میلیون تعیین شده در ۲۰۱۸ گذر کرده است.

بر خلاف بیت کوین، هیچ محدودیتی برای شمار ETH قابل تولید وجود ندارد.

اتریوم در حال حاضر تحت فرایند ارتقا به اتریوم ۲ است که مدت‌ها است کاربران منتظر آن هستند؛ هدف از ارتقا به اتریوم ۲ این است که شبکه هنگام مقابله با مشکلات مربوط به افزایش تراکم که باعث کند شدن آن در گذشته شده‌اند، بتواند مقیاس خود را افزایش دهد. (در ۲۰۱۷، یک بازی به نام کریپتوکیتیز به تنهایی سرعت تراکنش‌های این پلتفرم را پایین آورد.)

نکته‌ی مهم: اتریوم جاه‌طلبی بیش‌تری نسبت به بیت کوین دارد. توسعه‌دهندگان این شبکه می‌خواهند این پلتفرم برای تمام انواع اپلیکیشن‌ها کاربرد داشته باشد و بتواند اطلاعات را با امنیت کامل ذخیره کند.

۳. انتقادات به اتریوم

اتریوم با انتقادات مشابه‌ی سایر انواع پلتفرم‌های رمز ارز رو به روز شده است:

• قدرت رمز ارزها ممکن است مانند حبابی باشد که هر لحظه (بار دیگر) امکان ترکیدن دارد. این مسئله دست‌کم از ۲۰۱۷ تاکنون همیشه مورد بحث بوده است – در این سال، ارزش بیت کوین به طور مداوم بین ۲۰،۰۰۰ تا ۳۰۰۰ دلار بالا و پایین شد.
• هر یک از شبکه‌ها مقدار زیادی انرژی مصرف می‌کنند. ماینرها یا استخراج‌کنندگان رمز ارز، به طور ویژه، مقدار بسیار زیادی توان محاسباتی (کامپیوتری) را صرف پردازش اعتبارسنجی تراکنش‌ها می‌کنند. یکی از دلایل برخورد دولت چین با مسئله‌ی رمز ارزها این است که انرژی سوخت فسیلی بسیار زیادی صرف عملیات استخراج کوین‌های رمزنگاری شده در مقیاس بالا می‌شود.

هم‌چنین، کارمزدهای اتریوم نیز با انتقادات بسیاری مواجه هستند. میزان این کارمزدها ممکن است با معرفی اتریوم ۲ تغییر کند.

۴. پرسش و پاسخ‌های متداول در مورد اتریوم

در این بخش، به پرسش‌های متداولی در خصوص اتریوم پاسخ می‌دهیم.

اتریوم، به زبان ساده، چیست؟

اتریوم، مانند هر بیت کوین دیگر، یک پایگاه اطلاعاتی است که به گونه‌ای طراحی شده است که غیر قابل هک باشد. اتر یا ETH رمز ارز مورد استفاده برای تکمیل تراکنش‌ها در بلاک چین است.

اطلاعات در یک بلاک چین، بر خلاف پایگاه‌های داده‌ی سنتی، به صورت یک “‌زنجیره‌ی‌”‌ متشکل از “‌بلاک‌های‌‌ داده” و به ترتیب زمانی سازمان‌دهی می‌شوند. برای مثال، هر تراکنش که از کوین اتر استفاده می‌کند باید به عنوان یک بلاک افزوده بر بلاک چینِ انحصاری آن کوین اعتبارسنجی و ثبت شود. همین فرایند ثبت متوالی هر تراکنش است که باعث می‌شود بلاک چین را معمولا با یک دفتر کل مقایسه کنند.

بلاک چین اتریوم چیزهایی فراتر از ثبت تراکنش‌های مربوط به رمز ارز اتر ذخیره می‌کند. این بلاک چین به توسعه‌دهندگان نرم‌افزار امکان می‌دهد بازی‌ها و اپلیکیشن‌های کسب و کاری به نام dapps ایجاد کنند، و در بازار به دنبال مشتری بگردند. این کاربران می‌خواهند از این‌که این فناوری تا حدودی زیادی مصون از خطر است و می‌توانند اطلاعات حساس خود را با استفاده از آن در اینترنت ذخیره کنند، نهایت بهره را ببرند.

معامله با ETH چگونه است؟

سرمایه‌گذاران از هر یک از پلتفرم‌های معاملاتی ارزهای مجازی یا سایبری برای خرید و فروش اتر یا ETH استفاده می‌کنند. گزینه‌های کنونی برای معامله شامل صرافی‌های رمز ارز از قبیل کوین بیس، کراکن، بیت‌ استمپ، جمینی، بایننس، و بیت ‌فینکس هستند. اپلیکیشن‌های سرمایه‌گذاری نظیر رابین هود و جمینی نیز امکان معامله با رمز ارزها را فراهم کرده‌اند.

ارزش ارزهای مجاری به شدت در نوسان است، و آدم‌هایی که به آن‌ها معامله می‌کنند سعی دارند سرمایه‌شان را با همین نوسان‌ها افزایش دهند. تا پایان ماه می ۲۰۲۱، ارزش یک ETH حدودا ۲،۲۳۶ دلار بود. ارزش این رمز ارز در اواسط ماه می بیش‌تر از ۴۰۰۰ دلار شده بود. ارزش اتر در سال گذشته ۲۳۱ دلار بود.

آیا اتریوم از بیت کوین بهتر است؟

بلاک چین اتریوم، بر خلاف بلاک چین بیت کوین، برای پشتیبانی از یک رمز ارز ساخته نشده است. رمز ارز اتر به عنوان یک ارز داخلی برای اپلیکیشن‌های موجود در بلاک چین اتریوم ساخته شده بود.

به عبارت دیگر، اتریوم اهداف جاه‌طلبانه‌تری را دنبال می‌کند. اتریوم می‌خواهد به پلتفرمی برای تمام اپلیکیشن‌هایی تبدیل شود که می‌‌خواهند اطلاعات خود را به صورت امن ذخیره کنند.

هر دوی این بلاک چین‌ها، علی‌رغم تفاوت‌های‌شان، خالق ارزهای مجازی هستند که در دنیای سرمایه‌گذاری به رقبای هم تبدیل شده‌اند. و ارزهای مجازی کوین‌هایی هستند که هیچ‌گونه وجود فیزیکی ندارند ولی نماینده‌ی رشته‌ای از کدها هستند که با یک قیمت توافقی میان خریدار و فروشنده مبادله می‌شوند.

اتریوم چگونه پول‌سازی می‌کند؟

کاربران برای استفاده از dapps بر روی پلتفرم اتریوم کارمزد پرداخت می‌کند. این کارمزدها “‌سوخت یا بنزین‌” نامیده می‌شوند، زیرا بر اساس میزان توان محاسباتی مورد استفاده در فرایندها تغییر می‌کنند.

به گزارش اتریوم گس ریپورت، کارمزد متوسط برای هر تراکنش در ابتدای ۲۰۱۲ بیش‌تر از ۱۰ دلار بود.

استخراج یک اتریوم چه‌قدر زمان می‌برد؟

به گزارش سایت beincryto، استخراج اتریوم دشوار نیست، ولی به طور متوسط، برای استخراج یک اتریوم به ۶۳.۷ روز زمان نیاز است. البته، خودتان را برای هزینه‌ی سنگین برق نیز آماده کنید.

سرمایه‌گذاری در رمز ارزها و عرضه‌های اولیه‌ی کوین (ICO) به شدت پر ریسک، و با حدس و گمان همراه است، و این مقاله به مثابه‌ی توصیه‌ی سایت بازده یا نویسنده‌ی آن برای سرمایه‌گذاری در رمز ارزها یا ICOها نیست. از آن‌جا که شرایط هر فرد با دیگری متفاوت است، پیش از اتخاذ هر گونه تصمیم مالی همیشه باید با یک متخصص واجد شرایط مشورت کنید. سایت بازده هیچ‌گونه ضمانتی در خصوص دقیق یا به موقع بودن اطلاعات موجود در این مقاله نمی‌کند. نویسنده‌ی اصلی این مقاله در هنگام نگارش آن، صاحب ریپل و بیت کوین بوده است. این مقاله به زبان فارسی ترجمه شده است.

اتریوم 2 (Ethereum 2.0) چیست؟ زمان بزرگترین آپدیت اتریوم

تکنولوژی بلاکچین در همین اندک‌زمانی که از تولدش می‌گذرد، تحولات عظیمی در حوزه‌های مختلف بازارهای جهانی ایجاد کرده است و روی بخش‌هایی مثل بانکداری، فناوری مالی، کشاورزی و سلامت هم تأثیرات زیادی گذاشته است. بخش اعظمی از کاربردهای بلاکچین مبتنی بر ارزهای دیجیتال است که انجام تراکنش‌ها را ساده و امن کرده است. در این بین، اتریوم (ETH) دومین بلاکچین بزرگ جهان کریپتو است که با پشتیبانی از قراردادهای هوشمند، خواستگاه مهم‌ترین اپلیکیشن‌های غیر متمرکز صنعت کریپتو است. حالا مدتی است که تیم سازنده این بلاکچین، به فکر اجرای پروژه اتریوم 2 هستند. بنا بر اعلام این تیم، اتریوم 2 می‌تواند بهبودهای بسیار مهم و گسترده ای را به این بلاکچین بیاورد. از این رو در این مقاله قصد داریم به مسئله به‌روزرسانی اتریوم و پروژه اتریوم 2 بپردازیم. با ما همراه باشید.

اتریوم 2 چیست؟

اتریوم 2 یک به‌روزرسانی کلی برای بلاکچین کنونی اتریوم است. بنابر اعلام تیم توسعه‌دهنده پروژه اتریوم 2، این به‌روزرسانی می‌تواند سرعت، بهره‌وری و مقیاس‌پذیری شبکه بلاکچین اتریوم را به طرز چشمگیری افزایش دهد و همچنین علاوه‌بر حل مشکلات و ایرادات کنونی شبکه، تعداد تراکنش‌ها در مقیاس ثانیه را نیز افزایش دهد. از نام‌های دیگر اتریوم 2، می‌توان به ETH 2 یا Serenity اشاره کرد.

طراحی و ساختار اتریوم 2 تفاوت‌های عمده و بسیار مهمی با نسخه فعلی بلاکچین اتریوم خواهد داشت. دو تغییر مهم این پروژه، اثبات سهام و شاردینگ هستند. در ادامه به توضیح این دو مفهوم خواهیم پرداخت تا مزیت‌های پروژه اتریوم 2 نسبت به نسخه قبلی را بهتر درک کنید.

اثبات سهام چیست؟

در مکانیزم اجماع اثبات سهام (PoS) به جای ماینرها در شبکه، تأییدکننده وجود دارد. نقش اصلی این گروه ایجاد بلاک‌های جدید، ارائه قدرت پردازشی، حافظه و پهنای باند برای تأیید تراکنش‌ها به شبکه است. تأییدکننده‌ها به صورت دوره‌ای پاداش خود را به شکل اتر (ETH) دریافت می‌کنند.

برای تبدیل شدن به تأییدکننده باید 32 اتر را در یک قرارداد هوشمند قفل کنید. در واقع به نوعی یک وثیقه‌ای است که در هنگام تخلف تأییدکننده، همه یا بخشی از آن توقیف می‌شود. این روش در پیشگیری از تخلفات بسیار تأثیرگذار است.

شاردینگ چیست؟

شاردینگ اتریوم چیست و چگونه کار میکند؟ به پروسه تقسیم کردن یک بلاکچین به چندین بلاکچین (شارد) می‌گویند. این راهکار باعث می‌شود که کل شبکه بهره‌وری بیشتری داشته باشد؛ زیرا یک تأییدکننده واحد به تنهایی نمی‌تواند از پس این حجم کار برآید.

هر تأییدکننده از اطلاعات مرتبط با «شارد خود» نگهداری می‌کند. در ضمن این تأییدکننده‌ها به طور تصادفی بین شاردها می‌چرخند تا از هر گونه دست‌کاری و خراب‌کاری جلوگیری شود. بیکن چین (Beacon Chain) وظیفه برقراری ارتباط و هماهنگ‌سازی شاردها را بر عهده دارد.

اتریوم 2 چگونه کار می‌کند؟

تأییدکننده‌ها مهم‌ترین رکن اتریوم 2 هستند؛ زیرا فقط آنها مسئول زیرساخت و نگهداری از بلاکچین هستند. هر تأییدکننده دو کلید اصلی دارد: یک کلید ثبت و یک کلید برداشت. کلید ثبت برای «کار در شبکه» مورد استفاده قرار می‌گیرد. یک تأییدکننده 3 وظیفه اصلی دارد:

• ارائه یا اضافه کردن بلاک به بیکن چین یا یکی از شاردهای زنجیره
• تأیید کردن اعتبار بیکن یا شارد
• گزارش رفتار مخرب سایر تأییدکننده‌ها

به خاطر دلایل بالا، کلید ثبت باید 24 ساعت شبانه روز آنلاین باشد. کلید برداشت با سرمایه‌های شبکه کار دارد. لازم نیست که کلید برداشت همواره به اینترنت متصل باشد. با این حال، نیاز است که امنیت آن حفظ شود؛ زیرا یک شخص کنترل تمام سرمایه‌ها را بر عهده دارد.

تفاوت اتریوم و اتریوم 2 چیست؟

تفاوت عمده بین اتریوم 2 و نسخه فعلی بلاکچین، مکانیزم اجماعی است که استفاده می‌کنند. اتریوم کنونی از مکانیزم اثبات کار (PoW) استفاده می‌کند، در حالی که اتریوم 2 از مکانیزم اثبات سهام استفاده می‌کند.

مکانیزم اثبات کار یک فرآیند پرمصرف است که ماینرها در آن باید به کمک قدرت پردازشی کامپیوترها، معادلات پیچیده ریاضی را حل کنند. در ضمن این مکانیزم برای تأیید تراکنش‌های جدید هم به کار می‌رود. هر ماینری که اول از همه معادله را حل کند، یک بلاک جدید به زنجیره اضافه می‌کند که شامل همه سوابق تراکنش‌های قبلی می‌شود.

در مکانیزم اثبات سهام، این تأییدکننده‌ها هستند که به جای ماینرها تراکنش‌ها را تأیید و ثبت می‌کنند. تأییدکننده‌ها باید زمان و مقدار ارز دیجیتالی که نگهداری می‌کنند را گزارش کنند. وقتی اکثریت تأییدکننده‌ها بلاک جدید را تأیید کردند، بلاک به زنجیره اضافه می‌شود و تأییدکننده‌ها به خاطر مشارکت در این پروسه پاداش دریافت می‌کنند. در واقع پروسه ضرب کوین به این صورت تکمیل می‌شود. در آخر لازم به ذکر است که مکانیزم اثبات سهام (PoS) نسبت به اثبات کار (PoW) مصرف انرژی بسیار کمتری دارد؛ زیرا برای برقراری امنیت شبکه به قدرت پردازشی بسیار کمتری نیاز دارد.

مزایای اتریوم 2

مهم‌ترین مزیت پروژه اتریوم 2 مقیاس‌پذیری بالای آن است. اتریوم 2 به لطف به‌کارگیری سیستم شاردینگ می‌تواند در هر ثانیه حدود 30,000 تراکنش را تأیید کند، در حالی که حداقل مقدار تکمیل تراکنش در بلاکچین کنونی اتریوم 30 عدد است. همین تعداد کم تراکنش‌ها، منجر به ایجاد تأخیر و شلوغی بسیار زیادی می‌شود که در اتریوم 2 به خاطره تبدیل خواهد شد!

یکی دیگر از دلایلی که باعث به‌روزرسانی اتریوم شد، ارتقای سطح امنیتی شبکه بلاکچین کنونی است. بسیاری از شبکه‌های اثبات سهام، تعداد تأییدکننده معدودی دارند که باعث کاهش امنیت شبکه می‌شود. از طرفی ETH 2 به تعداد زیادی از تأییدکننده‌ها نیاز دارد (حدود 16384 عدد) که آن را بسیار غیرمتمرکز، امن و غیرقابل‌دستکاری می‌کند.

آینده پروژه اتریوم 2

اتریوم از زمان راه‌اندازی خود در سال 2015 تاکنون، به بزرگ‌ترین بلاکچین عمومی دنیای کریپتو تبدیل شده است. بیش از 1400 پروژه اتریومی هم‌اکنون در حال ساخت هستند که با به‌روزرسانی اتریوم به شدت بیشتر هم خواهند شد. راه‌اندازی پروژه اتریوم 2 در سه فاز انجام خواهد گرفت که عبارتند از:

• فاز 0 در دسامبر 2020 و با راه‌اندازی بیکن چین تکمیل شد. این فاز اطلاعات تأییدکننده‌ها را در بیکن چین ذخیره و از مکانیزم اثبات سهام استفاده می‌کند.
• فاز 1 برای راه‌اندازی و شروع به کار شاردها است. انتظار می‌رود که 64 شارد در این فاز راه‌اندازی شوند. بلاکچین اتریوم 1 به یک شارد اتریوم 2 تبدیل خواهد شد و امکان انتقال دارایی هم فراهم می‌شود که باعث می‌شود پروژه اتریوم 2 همانند یک «اوراق قرضه سهام آتی» باشد. در ضمن تأییدکننده‌ها هم می‌توانند آزادانه از طرح خارج یا به آن وارد شوند.
• در فاز 2 شاردها به طور کامل عملیاتی و سازگار با قراردادهای هوشمند شبکه خواهند شد. گفته می‌شود که این فاز در سال 2022 راه‌اندازی خواهد شد و رفته‌رفته نسخه‌های به‌روزرسانی‌شده برای آن عرضه خواهد شد.

سخن پایانی

با اینکه مشکلات مقیاس‌پذیری و کارمزد بالای شبکه اتریوم موانع بزرگی در پذیرش همگانی بلاکچین اتریوم در وضعیت کنونی است، ولی اپلیکیشن‌های غیر متمرکز زیادی در آن فعالیت می‌کنند و می‌توان آن را مقر اصلی حوزه دیفای و توکن‌های غیر قابل تعویض (NFT) نامید.

با راه‌اندازی پروژه اتریوم 2 و به‌روزرسانی اتریوم، مشکلات مقیاس‌پذیری و کارمزد بالای تراکنش‌ها در این شبکه به طور کامل حل خواهد شد و این می‌تواند تأثیر فوق العاده‌ای روی قیمت و پذیرش همگانی این بلاکچین و حتی کل بازار کریپتو بگذارد. البته این اتفاق فرخنده به راه‌اندازی هرچه زودتر اتریوم 2 بستگی دارد؛ زیرا تأخیرهای پیاپی در شروع به کار آن باعث شده که عده زیادی نسبت به آینده آن دچار شک و تردید شوند.

اتریوم چیست؟ شناخت از صفر تا 99

اتریوم چیست؟ – اتریوم از نظر شهرت به عنوان دومین رمزارز محبوب بعد از بیت کوین شناخته می شود. اما بر خلاف بیتکوین و اکثر ارزهای دیجیتال دیگر، خیلی بیشتر از یک ابزار مبادله یا ذخیره‌ سازی ارزش است. در عوض، اتریوم خود را یک شبکه محاسباتی غیرمتمرکز می نامد که بر اساس فناوری بلاکچین ساخته شده است.

اکوسیستم بلاکچین اتریوم چگونه کار می کند؟

مانند همه رمزارزها، اتریوم نیز بر اساس یک شبکه بلاک چین کار می کند.

بلاک چین یک دفتر کل عمومی غیرمتمرکز و توزیع شده است که در آن تمامی تراکنش ها پردازش، تایید و ثبت می شوند.

توزیع شوندگی به این معنا است که همه شرکت کنندگان در اکوسیستم بلاکچین اتریوم یک نسخه یکسان از این دفتر را در اختیار دارند که به آنها اجازه می دهد تا همه تراکنش های گذشته را ببینند. و از این جهت غیرمتمرکز است که شبکه توسط هیچ نهاد متمرکزی اداره نمی شود، در حقیقت مدیریت آن به گونه ای است که توسط همه دارندگان دفتر کل توزیع شده انجام می پذیرد.

تراکنش ها در بلاکچین از انواع الگوریتم های رمزنگاری برای ایمن نگه داشتن شبکه و تایید تراکنش ها استفاده می کنند. به طوری که افراد از رایانه ها برای استخراج بلوک های جدید و یا حل معادلات پیچیده ریاضی که در واقع تراکنش ها را در شبکه تایید می کند و بلوک های جدیدی را به زنجیره بلوکی که در قلب سیستم است، اضافه می کند، استفاده می کنند. در پایان این سلسله فرایندها به شرکت کنندگان؛ توکن های ارز دیجیتال پاداش داده می شود. در شبکه اتریوم، این پاداش ها به صورت توکن های اتر (ETH) پرداخت می شوند.

به مانند بیتکوین از اتر نیز می توان برای خرید و فروش کالا و خدمات مختلف استفاده کرد. همچنین طی سال های اخیر شاهد افزایش سریع قیمت ها بوده که آن را به یک ابزار سرمایه گذاری جذاب تبدیل کرده است. اما چیزی که در مورد اتریوم نگاه ها را به خود جلب می کند؛ این است که کاربران می توانند توسط آن برنامه هایی بسازند که بر روی معماری بلاک چین به مانند نرم افزارهایی که روی رایانه اجرا می شوند، عمل کنند. به بیان دیگر؛ برنامه کاربردی همان عملکرد قبلی خود را حفظ کرده است، فقط زیرساخت آن از حالت متمرکز به غیرمتمرکز تغییر شکل داده است.

به این شکل از برنامه های کاربردی DApp (Decentralized-Application) یا اپلیکیشن غیرمتمرکز گفته می شود، این برنامه ها می توانند داده های شخصی را ذخیره کرده و انتقال دهند یا تراکنش های مالی پیچیده را به راحتی انجام دهند.

کن فروم، مدیر آموزش و توسعه در Enterprise Ethereum Alliance می گوید:

«اتریوم با بیت کوین متفاوت است زیرا این شبکه می تواند محاسبات را به عنوان بخشی از فرآیند استخراج انجام دهد. این قابلیت محاسباتی اساسی، یک ذخیره سازی ارزش و وسیله مبادله را به یک موتور محاسباتی جهانی غیرمتمرکز و ذخیره داده های قابل تایید آشکار تبدیل می کند.»

تفاوت اتر ETH و اتریوم Ethereum

اتر کاربردهای بسیاری دارد، به عنوان مثال؛ می توانید از آن به عنوان یک ارز دیجیتال در تراکنش های مالی، به عنوان سرمایه گذاری یا به عنوان ذخیره ارزش استفاده کنید. اتریوم شبکه بلاک چینی است که اتر روی آن نگهداری و مبادله می شود. و نیز همانطور که در بالا گفته شد، این شبکه علاوه بر اینکه بستری برای توکن ETH است، می تواند انواع عملکردهای دیگر محاسباتی را به کاربران خود ارائه دهد.

Boaz Avital، مدیر ارشد محصول Anchorage می گوید:

«اینها می توانند جا به ‌جایی ساده وجوه باشند، یا ممکن است تراکنش های پیچیده ای باشند که هر کاری از مبادله دارایی ها گرفته تا گرفتن وام و یا به دست آوردن یک قطعه هنر دیجیتال را انجام بدهند. این تراکنش ها در شبکه اتریوم پردازش و ذخیره می شوند.»

همچنین شبکه اتریوم می تواند به جای میزبانی نرم‌افزار روی سروری که متعلق به گوگل یا آمازون است و تنها شرکتی که داده ها را کنترل می کند، برای ذخیره داده ها و اجرای برنامه های غیرمتمرکز استفاده شود. مردم می توانند برنامه ها را روی بلاک چین اتریوم میزبانی کنند. این به کاربران امکان کنترل داده های خود را می دهد، به گونه ای که آنها می توانند از برنامه استفاده کنند، زیرا در آن هیچ مرجع مرکزی برای اتریوم چیست و چگونه کار میکند؟ مدیریت همه چیز وجود ندارد.

شاید یکی از جالب ترین موارد استفاده از شبکه اتریوم، قراردادهای خود اجرا یا به اصطلاح قراردادهای هوشمند باشد. مانند هر قرارداد دیگری، توسط آنها طرفین قرارداد در مورد تحویل کالا یا خدمات در آینده توافق می کنند. فقط برخلاف قراردادهای مرسوم، حضور وکلا دیگر ضروری نیست.

اتریوم در مقابل بیت کوین

هیچ محدودیتی در تعداد توکن های ETH وجود ندارد در حالی که بیت کوین بیش از تعداد 21 میلیون سکه استخراج نخواهد شد. استفاده اولیه بیت کوین به عنوان یک ارز مجازی و ذخیره ارزش است. همچنین اتر به عنوان یک ارز مجازی و ذخیره ارزش کار می کند، اما شبکه غیرمتمرکز اتریوم امکان ایجاد و اجرای برنامه های کاربردی، قراردادهای هوشمند و سایر تراکنش ها را نیز در شبکه فراهم می کند. در حالی که بیت کوین این توابع را ارائه نمی دهد و فقط به عنوان ارز و ذخیره ارزش استفاده می شود.

گری دی وال، رئیس گروه بازارهای مالی و مقررات کاتن، می گوید:

«بلوک های جدید هر 10 دقیقه یک بار در شبکه بیت کوین تأیید می شوند در حالی که بلاک های جدید در شبکه اتریوم هر 12 ثانیه یک بار تأیید می شوند. همچنین او خاطرنشان می کند که تحولات آتی می توانند تراکنش های اتریوم را بیش از پیش افزایش دهد.

مزایای اتریوم

1. بزرگترین جامعه غیرمتمرکز جهانی؛ یک جامعه جهانی بزرگ و متعهد است که بزرگترین اکوسیستم بلاک چین و ارزهای دیجیتال را دارد.
2. طیف گسترده ای از توابع؛ اتریوم علاوه بر استفاده به عنوان ارز دیجیتال، می تواند برای پردازش انواع دیگر تراکنش های مالی، اجرای قراردادهای هوشمند و ذخیره داده ها برای برنامه های شخص ثالث نیز استفاده شود.
3. نوآوری مداوم جامعه بزرگی از توسعه دهندگان؛ جامعه اتریوم دائما به دنبال راه های جدیدی برای بهبود شبکه و توسعه برنامه های جدید هستند.
4. حذف واسطه ها؛ شبکه غیرمتمرکز اتریوم به کاربران این امکان را می دهد که واسطه های شخص ثالث مانند وکلایی که قراردادها را می نویسند و تفسیر می کنند، بانک هایی که در تراکنش های مالی واسطه هستند یا خدمات میزبانی وب شخص ثالث را کنار بگذارند.

«به دلیل محبوبیت اتریوم، این شبکه بلاک چین ترجیح داده شده برای برنامه های غیرمتمرکز جدید و هیجان انگیز و گاهی اوقات پرخطر است.»

معایب اتریوم

1. افزایش هزینه های معاملاتی؛ محبوبیت فزاینده اتریوم منجر به افزایش هزینه های تراکنش شده است. کارمزد تراکنش های اتریوم که به آن «GAS» نیز گفته می شود، در فوریه ۲۰۲۱ به رکورد ۲۳ دلار در هر تراکنش رسید که اگر به عنوان یک ماینر درآمد کسب می کنید بسیار عالی است، اما اگر می خواهید از شبکه استفاده کنید، چیزی شبیه به انجام تراکنش بر سر گردنه را تجربه خواهید کرد. این به دلیل آن است که برخلاف بیتکوین که خود شبکه به تأییدکنندگان تراکنش پاداش می دهد، اتریوم از کسانی که در تراکنش ها را انجام می دهند، می خواهد تا هزینه تراکنش را پوشش دهند.
2. پتانسیل تورم کریپتو (عدم خاصیت غیرتورمی)؛ در حالی که اتریوم دارای محدودیت سالانه 18 میلیون اتر در سال است، هیچ محدودیتی در طول عمر برای تعداد بالقوه سکه وجود ندارد. این می تواند به این معنی باشد که اتریوم به عنوان یک سرمایه گذاری، ممکن است بیشتر شبیه به دلار عمل کند و به اندازه بیت کوین که محدودیت مادام العمر سختی برای تعداد سکه ها دارد، افزایش قیمت پیدا نکند.
3. منحنی یادگیری شیب دار برای توسعه دهندگان؛ اتریوم می تواند برای توسعه دهندگان دشوار باشد، چرا که آنها از مدل پردازشی متمرکز به شبکه های غیرمتمرکز مهاجرت می کنند.
4. آینده نامعلوم؛ اتریوم به تکامل و بهبود خود ادامه می دهد و توسعه مداوم اتریوم 2.0 نوید عملکردهای جدید و کارایی بیشتر را می دهد. با این حال، این بروزرسانی بزرگ در شبکه، برای برنامه ها و معاملاتی که در حال حاضر استفاده می شوند، عدم اطمینان ایجاد میکند.

«برای عملکرد اتریوم 2.0 به اعتبار‌دهنده های جدید زیادی نیاز است. سوال این است که آیا مهاجرت کارساز خواهد بود!؟ عناصر جدید زیادی وجود دارد که باید در جای خود قرار گیرند!»

اجماع

اتریوم پروژه بسیار جذاب با پتانسیل بالایی است و ممکن است کاربران آن به چند دلیل سرمایه گذاری در شبکه اتریوم را در نظر بگیرند. قبل از هر چیز ارزش کاربردی به عنوان یک ارز مجازی را دارد، همچنین بلاک چین آن می تواند با مهاجرت به پروتکل های جدید جذاب تر شود. و نیز از آنجایی که افراد بیشتری از برنامه های توزیع شده اتریوم استفاده می کنند، تقاضا برای ETH به طور روزافزون افزایش می یابد.

قبل از سرمایه گذاری قابل توجه در ETH یا سایر ارزهای دیجیتال مبتنی بر شبکه اتریوم، ابتدا با یک مشاور مالی در مورد خطرات احتمالی آن صحبت کنید. و با توجه به ریسک و نوسانات بالا در این بازار، مطمئن شوید پولی که روی آن سرمایه گذاری می کنید، پولی است که می توانید به راحتی از خیرش بگذرید، حتی اگر به پتانسیل اتریوم اعتقاد دارید.

بیت کوین توکن شده در اتریوم چیست

بیت کوین توکن شده راهی برای استفاده از بیت کوین در سایر بلاک چین ها است.

آیا بیت کوین به خودی خود عالی نیست؟ در جواب ؛ در حال حاضر بیت کوین به عنوان نوعی کالای عمومی عمل می کند. در عین حال، ویژگی های محدود عمدی آن فضای کمی برای نوآوری بیشتر باقی می گذارد.

چه کار دیگری می توانیم با بیت کوین انجام دهیم؟ برخی از بیت کوین داران می گویند که ما نباید کار خاصی انجام دهیم و این منطقی است. سپس برخی دیگر معتقدند که ما باید راه هایی برای استفاده از بیت کوین در سایر بلاک چین ها پیدا کنیم. و اینجاست که به BTC توکن شده در اتریوم می رسیم.

چرا بیت کوین را توکن کنیم؟ آیا این اصلا منطقی است؟ بیت کوین توکن شده چگونه ایجاد می شود؟ آیا می توانید بیت کوین توکن شده را بدست آورید؟ اگر به این مطلب علاقه دارید، ادامه مطلب را در زیر مطالعه کنید .

بیت کوین توکن شده در اتریوم چیست

مقدمه

بیت کوین معمولاً به عنوان یک “دارایی ذخیره” یا ذخیره ارزش در فضای ارز دیجیتال در نظر گرفته می شود. در نتیجه، بالاترین پذیرش، بهترین نقدینگی ، بالاترین میانگین حجم معاملات را دارد و از نظر سرمایه بازار همچنان برترین ارز دیجیتال است. در واقع، برخی از مردم بر این باورند که حتی نیازی به هیچ ارز دیجیتالی غیر از بیت کوین وجود ندارد. استدلال آنها این است که بیت کوین می تواند تمام موارد استفاده ای را که آلتکوین ها در تلاش هستند، تامین کند.

با این حال، فناوری بلاک چین در بسیاری از بخش‌های مختلف در حال رشد است. هدف جنبش مالی غیرمتمرکز (DeFi) آوردن برنامه های کاربردی مالی به بلاک چین است. این برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps) در شبکه‌های عمومی و بدون مجوز اجرا می‌شوند و تراکنش‌های مالی غیرقابل اعتماد را بدون نیاز به یک طرف هماهنگ کننده مرکزی فعال می‌کنند. در حالی که ایده DeFi مبتنی بر بلاک چین است، به این معنی که می تواند در هر پلت فرم قراردادهای هوشمند اتفاق بیفتد ، بیشتر این فعالیت در اتریوم انجام می شود.

بیت کوین ستون فقرات بازار ارزهای دیجیتال است و با این حال، نمی تواند از پیشرفت هایی که در سایر بخش های اکوسیستم رخ می دهد، استفاده کند. برخی از پروژه ها برای حل این مشکل کار می کنند.

آیا راهی برای استفاده بیشتر از بیت کوین وجود دارد که در عین حال شبکه بیت کوین را دست نخورده نگه دارد؟ خوب، رشد بیت کوین توکن شده در اتریوم نشان می دهد که تقاضا برای آن وجود دارد.

بیت کوین توکن شده چیست؟

قبل از شروع، برای جلوگیری از سردرگمی باید چیزی را روشن کنیم. بیت کوین چیست؟ در مقاله، می دانید که بیت کوین با حروف بزرگ b شبکه است و بیت کوین با حروف کوچک b واحد حساب است.

ایده توکن کردن بیت کوین نسبتاً ساده است. شما BTC را از طریق مکانیزمی قفل می کنید، توکن هایی را در شبکه دیگری برش می دهید و از BTC به عنوان یک توکن در آن شبکه استفاده می کنید. هر توکن در شبکه دیگر نشان دهنده مقدار خاصی از بیت کوین است. میخ بین این دو باید حفظ شود و روند باید برگشت پذیر باشد. به عبارت دیگر، می‌توانید این توکن‌ها را از بین ببرید و در نتیجه بیت‌کوین‌های «اصلی» دوباره در بلاک‌چین بیت‌کوین باز می‌شوند.

در مورد اتریوم ، این به معنای توکن های ERC-20 است که نشان دهنده بیت کوین هستند. این به کاربران اجازه می دهد تا تراکنش هایی را در شبکه اتریوم به بیت کوین انجام دهند. این همچنین بیت کوین ها را قابل برنامه ریزی می کند ، مانند هر توکن دیگری در اتریوم موجود می باشد.

می توانید مجموع کل فعلی بیت کوین توکن شده در اتریوم را در btconethereum.com بررسی کنید.

بیت کوین توکن شده در اتریوم چیست

تا جولای 2020، حدود 15000 بیت کوین توکن شده در اتریوم وجود دارد. این ممکن است زیاد به نظر برسد، اما در مقایسه با 18.5 میلیونی که عرضه در گردش را تشکیل می‌دهند، ناچیز است. با این حال، این می تواند تنها آغاز کار باشد.

شایان ذکر است که زنجیره‌های جانبی و راه‌حل‌های لایه ۲ مانند شبکه لایتنینگ بیت‌کوین یا شبکه مایع نیز هدفشان مقابله با چالش‌های مشابه است. به طرز شگفت انگیزی، بیش از ده برابر بیشتر از بیت کوین در شبکه لایتنینگ بیت کوین در اتریوم وجود دارد.

با این حال، رقابت بین این راه‌حل‌های مختلف چندان هم ساده نیست ، این یک بازی با جمع صفر نیست. در واقع، بسیاری معتقدند که آنها به جای رقابت با یکدیگر، مکمل یکدیگر هستند. پروژه های توکن شده می توانند گزینه های دارندگان بیت کوین را افزایش دهند، در حالی که پروژه های بدون توکن زیرساخت کلی را بهبود می بخشند. این می تواند منجر به یکپارچگی بیشتر در فضا شود که به نفع کل صنعت خواهد بود.

بنابراین، همه اینها جالب به نظر می رسد، اما چه فایده ای دارد؟ بیایید بررسی کنیم که چرا در وهله اول می خواهیم بیت کوین را توکن کنیم.

چرا بیت کوین را در اتریوم توکن کنیم؟

طراحی بیت کوین از روی هدف ساده است. این برای انجام چند کار طراحی شده است و آنها را به خوبی انجام می دهد. با این حال، این ویژگی ها با محدودیت های ذاتی همراه هستند.

در حالی که بیشترین مقدار ارزش در بیت کوین است، نمی تواند از نوآوری هایی که در سایر بخش های صنعت ارز دیجیتال اتفاق می افتد سود زیادی ببرد. در حالی که شما از نظر فنی می توانید قراردادهای هوشمند را روی بیت کوین اجرا کنید، در مقایسه با اتریوم یا سایر پلتفرم های قرارداد هوشمند ، دامنه آن بسیار محدود است.

توکن کردن بیت کوین در زنجیره های دیگر می تواند سودمندی شبکه را افزایش دهد. چگونه؟ خوب، می تواند عملکردی را فعال کند که به طور بومی در بیت کوین پشتیبانی نمی شود. در عین حال، عملکرد اصلی و مدل امنیتی بیت کوین دست نخورده باقی می ماند. مزایای اضافی می تواند افزایش سرعت تراکنش، قابلیت تعویض و حفظ حریم خصوصی باشد.

در اینجا یک دلیل بالقوه دیگر وجود دارد. یکی از بزرگترین جنبه های DeFi ایده ترکیب پذیری است. این بدان معناست که از آنجایی که همه این برنامه‌ها روی یک لایه پایه عمومی، منبع باز و بدون مجوز اجرا می‌شوند، می‌توانند به طور یکپارچه با یکدیگر کار کنند.

آوردن بیت کوین به این لایه ترکیبی از بلوک های ساختمانی مالی برای بسیاری چشم انداز هیجان انگیزی در نظر گرفته می شود. این می‌تواند بسیاری از انواع برنامه‌های کاربردی جدید را که از بیت کوین استفاده می‌کنند، ایجاد کند و در غیر این صورت امکان‌پذیر نخواهد بود.

توکن کردن بیت کوین چگونه کار می کند؟

راه های زیادی برای توکن کردن بیت کوین در اتریوم و سایر بلاک چین ها وجود دارد. همه آنها درجات مختلفی از تمرکززدایی دارند، مفروضات متفاوتی در مورد اعتماد و خطرات دارند و ممکن است به گونه‌ای متفاوت این ارتباط را حفظ کنند.

دو نوع اصلی را می توان حضانت و غیر حضانت تعریف کرد. نوع اول شامل یک متولی متمرکز است و توکن ها نیز ممکن است توسط آن طرف ضرب شوند. این ریسک طرف مقابل را معرفی می کند، زیرا نهادی که بیت کوین ها را در اختیار دارد باید مورد اعتماد باشد (و باید در تجارت باقی بماند). از سوی دیگر، این پیاده سازی ممکن است امن تر از گزینه های جایگزین در نظر گرفته شود.

راه حل های دیگر کمی متفاوت است. هیچ موجودیت قابل اعتمادی مورد نیاز نیست، زیرا فرآیندهای زنجیره ای خودکار کل فرآیند ضرب و سوزاندن را انجام می دهند. دارایی‌های وثیقه قفل می‌شوند و توکن‌ها از طریق برخی ماشین‌کاری‌های روی زنجیره در زنجیره دیگر ضرب می‌شوند. وجوه در زنجیره قفل می شوند تا زمانی که توکن ها از بین بروند دوباره باز شوند. در حالی که این امر خطرات طرف مقابل را حذف می کند، خطرات امنیتی بالقوه را افزایش می دهد. چرا؟ خب، در این حالت، بار ریسک کاملاً بر دوش کاربر است. اگر خطای کاربر یا قراردادی اتفاق بیفتد که منجر به از دست دادن سرمایه شود، احتمالاً برای همیشه از بین می روند.

نمونه های توکن شده بیت کوین

حضانتی

اینها بخش قابل توجهی از عرضه بیت کوین توکن شده فعلی را تشکیل می دهند. بیشترین مقدار قفل شده در بیت کوین پیچیده (WBTC) است. کاربران بیت کوین خود را به یک متولی متمرکز می فرستند که آنها را در یک کیف پول سرد چند امضایی نگه می دارد و در ازای آن توکن های WBTC را ضرب می کند. شایان ذکر است که این فرآیند مستلزم اثبات هویت آنها برای مطابقت با مقررات KYC / AML است. این روش مستلزم اعتماد به نهادی است که توکن را ضرب می کند، اما برخی از مزایای امنیتی را نیز به همراه دارد.

بایننس همچنین یک نسخه توکن شده از BTC به نام BTCB دارد. این یک توکن BEP-2 است که در زنجیره بایننس صادر شده است. اگر می‌خواهید آن را امتحان کنید، می‌توانید آن را در Binance DEX معامله کنید .

غیر حضانتی

راه حل های غیر حضانت کاملاً زنجیره ای کار می کنند، بدون هیچ گونه دخالت متولی متمرکز. به زبان ساده، می توانید آنها را به طور مشابه به عنوان BTC Wrapped در نظر بگیرید. با این حال، به جای یک متولی متمرکز، یک قرارداد هوشمند یا یک ماشین مجازی است که وجوه را ایمن نگه می‌دارد و توکن‌ها را برش می‌دهد. کاربران می توانند بیت کوین خود را سپرده گذاری کنند و بیت کوین توکن شده خود را به روشی غیرقابل اعتماد و بدون مجوز ضرب کنند.

برخی از این سیستم‌ها همچنین به وثیقه‌سازی بیش از حد نیاز دارند، به این معنی که کاربران باید ارزش بیشتری ( وثیقه ) نسبت به آنچه که قصد دارند سپرده گذاری کنند. آنها این کار را برای آماده کردن سیستم برای رویدادهای قو سیاه و سقوط بازار بزرگ انجام می دهند. حتی در این صورت، اگر ارزش وثیقه به میزان قابل توجهی کاهش یابد، این سیستم ها ممکن است نتوانند آن را مدیریت کنند.

محبوب ترین پیاده سازی غیر حضانت renBTC است. بیت کوین ها به ماشین مجازی رن (RenVM) فرستاده می شوند که آنها را با استفاده از شبکه ای از گره های غیرمتمرکز ذخیره می کند. سپس توکن های ERC-20 را با توجه به مقدار بیت کوین ارسالی ضرب می کند.

نمونه های قابل توجه دیگر sBTC و iBTC هستند که توکن های مصنوعی هستند که به جای بیت کوین توسط Synthetix Network Token (SNX) وثیقه می شوند. چیزی که iBTC را به ویژه جالب می کند این است که قیمت بیت کوین را به صورت معکوس دنبال می کند. این آن را به یکی از معدود روش‌های غیرقانونی برای کوتاه کردن بیت‌کوین تبدیل می‌کند.

شایان ذکر است که اینها فناوری های بسیار تجربی هستند. جای تعجب نیست که راه حل های متمرکز و نگهداری از محبوبیت بیشتری برخوردار هستند – آنها تمایل بیشتری به ایمن بودن دارند. به طور طبیعی، خطر باگ و خطای کاربر نیز بیشتر است که به طور بالقوه منجر به از دست دادن سرمایه می شود. با این حال، اینها در نهایت می توانند پس از بهبود فناوری، آینده توکن سازی باشند.

از آنجایی که این راه‌حل‌های غیرقانونی توسط فرآیندهای خودکار کنترل می‌شوند، استفاده از آنها فقط برای کاربران پیشرفته توصیه می‌شود. اما، اگر دوست دارید بدون نگرانی در مورد فرآیند ضرب کردن با این توکن ها بازی کنید، می توانید آنها را در صرافی های ارزهای دیجیتال خریداری و معامله کنید.

آیا این برای بیت کوین خوب است یا اتریوم؟

این سوال جواب دادنش سخت است. بیایید سعی کنیم هر دو طرف بحث را در نظر بگیریم.

بنابراین، چگونه این می تواند برای بیت کوین خوب باشد ؟ خوب، مسلماً کاربرد بیت کوین را افزایش می دهد. در حالی که بسیاری استدلال خواهند کرد که بیت کوین لزوماً به عملکرد بیشتری نیاز ندارد، ممکن است از برخی از آنها استفاده کند. همانطور که قبلاً گفتیم، مزایای آن می تواند افزایش سرعت تراکنش، قابلیت تعویض ، حفظ حریم خصوصی و کاهش هزینه تراکنش باشد. با راه‌اندازی ETH 2.0 ، ممکن است انتظار داشته باشیم که تراکنش‌های اتریوم سریع‌تر و ارزان‌تر باشند. این همچنین می تواند به پرونده بیت کوین توکن شده در اتریوم کمک کند.

از سوی دیگر، برخی استدلال می کنند که این برای دارندگان بیت کوین توکن شده بالقوه خطرناک است. توکن کردن بیت کوین همچنین مستلزم کنار گذاشتن مزایای امنیتی قوی بیت کوین است ، برخی از ویژگی های مورد تقاضای آن.

برای مثال، چه اتفاقی می‌افتد اگر بیت‌کوین‌های توکن‌شده به دلیل یک اشکال قرارداد هوشمند به سرقت رفته یا گم شوند؟ به طور بالقوه هیچ راهی برای باز کردن قفل بیت کوین های قفل شده در بلاک چین بیت کوین وجود نخواهد داشت.

یکی دیگر از مواردی که باید در نظر گرفت هزینه ها است. برخی استدلال می کنند که اگر تعداد زیادی از کاربران شروع به تراکنش BTC توکن شده در بلاک چین اتریوم کنند، هزینه تراکنش در شبکه بیت کوین کاهش می یابد. در درازمدت (بسیار) بیت کوین تنها با کارمزد تراکنش پشتیبانی می شود. اگر بیشتر آنها وارد اکوسیستم اتریوم شوند، امنیت شبکه ممکن است به خطر بیفتد. با این حال، این راه طولانی است و برای مدت طولانی موضوع مهمی نیست.

چگونه می تواند برای اتریوم خوب باشد ؟ خوب، اگر اتریوم مقدار زیادی از ارزش بیت کوین را به خود اختصاص دهد، می تواند کاربرد اتریوم را به عنوان یک شبکه جهانی برای انتقال ارزش افزایش دهد. بر اساس تحقیقات Etherscan ، بخش قابل توجهی از مبلغ 15000 بیت کوین ذکر شده قبلا در اکوسیستم اتریوم دفای قفل شده است.

بیت کوین توکن شده می تواند کاربرد DeFi را در اتریوم بسیار افزایش دهد. ممکن است خدمات مالی غیرمتمرکز مبتنی بر بیت کوین توکن شده وجود داشته باشد. DEX های مبتنی بر بیت کوین ، بازارهای وام دهی ، استخرهای نقدینگی و هر چیز دیگری که در DeFi وجود دارد، همگی می توانند به BTC تقسیم شوند. موفقیت بیت کوین توکن شده همچنین می تواند انواع دیگر دارایی ها را به مهاجرت به شبکه اتریوم تشویق کند.

بیشتر پروژه‌ها هنوز در مراحل اولیه هستند و فناوری پشت آن‌ها جای زیادی برای بهبود دارد. با این حال، مطمئناً تحولات هیجان انگیزی در این جبهه وجود دارد.

کلام پایانی

در این مقاله به توضیح این موضوعگه بیت‌کوین توکن‌شده چیست و چه پیاده‌سازی‌های متفاوتی وجود دارد. محرک اصلی توکن کردن بیت کوین به عنوان یک توکن ERC-20 ، افزایش سودمندی بیت کوین است.

اگر اتریوم بتواند بخش قابل توجهی از تراکنش های بیت کوین را به خود اختصاص دهد، پیامدهای مهمی برای آینده وجود خواهد داشت. چه بخشی از عرضه بیت کوین در آینده روی اتریوم معامله می شود؟ باید دید. با این حال، کل صنعت بلاک چین می‌تواند از ایجاد پل‌هایی بین دو بزرگترین شبکه ارزهای دیجیتال سود ببرد.

قراردادهای هوشمند اتریوم چگونه کار می‌کنند؟

مانند بسیاری از ایده‌ها در صنعت بلاکچین، یک “قرارداد هوشمندانه” نیز کلمه ای نامفهوم برای عموم است.”قرارداد‌های هوشمند” یک تکنولوژی جدید است که توسط بلاکچین‌های عمومی امکان پذیر شده است. “قراردادهای هوشمند” به سختی قابل درک‌اند زیرا این اصطلاح تا حدی با توصیف فعل و انفعالات رخ داده در هسته‌ی آن تعارض دارد.

درحالی که یک قرارداد معمولی و استاندارد مدت یک رابطه را به صورت کلی بیان می‌کند(که معمولا یک قانون قابل اجرا است)، قرارداد هوشمند یک رابطه با کدهای رمزنگاری شده برقرار می‌کند.

به طور خلاصه، قراردادهای هوشمند برنامه‌هایی هستند که به طور دقیق همانطور که سازندگان آنها را تنظیم کرده‌اند عمل می‌کنند.

ابتدا در سال 1993 این ایده توسط رمزنگار و دانشمند کامپیوتر نیک سابو (Nick Szabo) به عنوان نوعی از دستگاه فروش دیجیتال توصیف شد. در یک مثال معروف او توضیح داد که چگونه کاربران می‌توانند یک داده یا مقدار وارد را کنند و یک آیتم محدود و مشخص از یک دستگاه (نوعی دستگاه که با دریافت پول به شما خوراکی تحویل می‌دهد) دریافت کنند. مثلا در این مورد یک میان وعده یا یک نوشیدنی.

در یک مثال ساده کاربران اتریوم می‌توانند با استفاده از یک قرارداد هوشمند مقداری اتر را در تاریخ خاصی به یکی از دوستان خود ارسال کنند.

در این حالت، کاربر یک قرارداد را ایجاد و داده‌ها را به آن قرارداد اضافه می‌کند تا بتواند دستور دلخواه را اجرا کند.

اتریوم یک پلتفرم است که به طور خاص برای ایجاد قراردادهای هوشمند ساخته شده است.

اما این ابزارهای جدید برای استفاده در فضاهای ایزوله در نظر گرفته نشده‌اند. اعتقاد بر این است که آنها حتی می‌توانند بلوک‌هایی را برای برنامه‌های غیر متمرکز و حتی شرکت‌های مستقل غیر متمرکز تشکیل دهند.

لازم به ذکر است که بیت‌کوین اولین ارز دیجیتالی بود که از قراردادهای هوشمند پشتیبانی کرد به این معنی که می‌توانست مقداری را از یک نفر به دیگری انتقال دهد اما شبکه‌ی گره‌ها(Node) تنها در شرایط خاصی معاملات را تایید می‌کند و این باعث می‌شود که بیت‌کوین تنها به موارد استفاده ارزی محدود شود.

در مقابل اتریوم زبان محدود بیت‌کوین را جایگزین یک زبان دیگر کرد ( یک زبان اسکریپت متشکل از صدها اسکریپت یا حتی بیشتر) که به توسعه اتریوم چیست و چگونه کار میکند؟ دهندگان اجازه می‌دهد برنامه‌های خود را بنویسند.

اتریوم به توسعه دهندگان اجازه می‌دهد که قرارداد‌های هوشمند خود را برنامه‌ریزی کنند که در وایت پیپر اتریوم “عوامل خودمختار” نامیده شده‌اند. این زبان تورینگ کامل (turing-complete) است به این معنی که از یک مجموعه گسترده تر از دستورالعمل‌های محاسباتی پشتیبانی می‌کند.

• به عنوان حساب‌های “چند امضا” عمل کنند به این صورت که سرمایه و پول تنها زمانی خرج می‌شود که درصد مشخصی از اشخاص امضا و موافقت کرده باشند.
• مدیریت قرارداد‌ها، به عنوان مثال زمانی که یک نفر از شخص دیگری خدمات بیمه خریداری کند.
• ارائه خدمات به قراردادهای دیگر(مشابه با نحوه کارکرد یک کتابخانه نرم افزاری)
• ذخیره سازی اطلاعات مربوط به یک برنامه، مانند اطلاعات ثبت دامنه یا پرونده عضویت.

با توجه به آخرین نکته، احتمال اینکه قراردادهای هوشمند به کمک سایر قراردادهای هوشمند نیاز داشته باشند وجود دارد.

هنگامی که شخصی یک شرط ساده روی دمای هوا در یک روز گرم تابستانی قرار می‌دهد، ممکن است دنباله ای از قراردادها را نیز تحت پوشش قرار دهد.

یک قرارداد ممکن است از داده‌های خارجی برای تشخیص آب و هوا استفاده کند و قرارداد دیگری براساس اطلاعاتی که از قرارداد اول دریافت کرده است در زمانی که شرایط مورد نظر محقق شده باشد می‌تواند شرط بندی را انجام دهد.

اجرای هر قرارداد نیازمند پرداخت هزینه‌ی تبادل اتر یا هزینه تراکنش است که مقدار آن به میزان نیروی محاسباتی مورد نیاز این تراکنش بستگی دارد.

همانطور که در راهنمای “اتریوم چگونه کار می‌کند” توضیح داده شد، اتریوم زمانی کدهای قراردادهای هوشمند را اجرا می‌کند که یک کاربر یا یک قرارداد دیگر یک پیغام به همراه مقدار کافی از هزینه‌های تراکنش را برای آن ارسال کند.

سپس ماشین مجازی اتریوم قراردادهای هوشمند را در بایت‌کد و یا مجموعه ای از صفر و یک‌هایی که توانایی خواندن و تفسیر شدن توسط شبکه را داشته باشند، اجرا می‌کند.