معاملات دیجیتال در بستر NEO


ارز دیجیتال و هر آنچه باید درباره آن بدانید

ارزهای دیجیتالی در حقیقت ارزهایی هستند که با پروتکل‌های رمزگذاری‌شده طراحی می‌شوند و هدف‌ آنها کاهش تقلب و جلوگیری از جعل و کلاه‌برداری ارزی است.

تصویر ارز دیجیتال و هر آنچه باید درباره آن بدانید

به گزارش پرسون، در دنیای امروزی ارزهای دیجیتال به علت ویژگی ها و مزیت هایی که نسبت به سایر ارز های موجود در بازار واقعی دارند اهمیت بسیاری پیدا کرده اند بنابراین لازم است که هر شخصی اطلاعات جامعی از این ارز ها داشته باشد پس تا پایان مقاله با ما همراه باشید.

ارز دیجیتال چیست؟

ارزهای دیجیتالی یا کریپتوکارنسی در حقیقت ارزهایی هستند که با پروتکل‌های رمزگذاری‌شده طراحی می‌شوند و هدف‌ آنها کاهش تقلب و جلوگیری از جعل و کلاه‌برداری ارزی است.

اولین رمز ارز معرفی شده به بازار بیت کوین اشت که به ویژه از سال 2018 و پس از افزایش قیمت ناگهانی که در آن رخ داد توجه بسیار زیادی را به خود جلب کرده به طوری که لقب پادشاه ارز های دیجیتال را به خود گرفته است و پس از آن سایر ارز های دیجیتال نیز وارد بازار شدند.

بیت‌کوین یک ارز دیجیتال غیرمتمرکز است، این یعنی بدون بانک مرکزی یا یک مدیر واحد می‌تواند بدون هیچ واسطه‌ای، از یک کاربر به‌ کاربر دیگر در شبکه بلاک‌چین ارسال و دریافت گردد. جالب است بدانید ساتوشی ناکاموتو هنگام طراحی بیت‌کوین فقط بیست و یک میلیون واحد از بیت‌کوین را ساخته است تا می‌شود در طول زمان ارزشش به‌عنوان یک دارایی نایاب افزایش یابد.

مهم‌ترین ویژگی ارز دیجیتال در غیرمتمرکز بودن آن است. یعنی هیچ نهاد، سازمان یا دولت خاصی، آن را تحت نظارت و کنترل خود ندارد.

در نتیجه، دیگر خبری از دخالت دولت‌ها در مدیریت و پیشبرد پروژه‌های موجود در شبکه بلاک‌چین نیست. شبکه بلاک چین، شبکه‌ای بسیار گسترده است که ارزهای دیجیتالی در بستر آن تبادل می‌شوند.

استفاده از انواع ارز دیجیتال برای تراکنش‌های مالی مختلف از نقاط گوناگون دنیا مقدور میباشد. برای انجام هرگونه تراکنش با ارز دیجیتالی در بستری گسترده نیاز به کلید‌های عمومی و خصوصی وجود دارد.

این کلیدها، امنیت فعالیت با رمزارزهای دیجیتالی را بالا می‌برند. در واقع، عملیات تراکنش با کریپتوکارنسی ها به کمک فرایندهای رمزگذاری مسیر تراکنش انجام می‌شود.

در روش‌های قبلی که نسبت به تراکنش با ارزهای دیجیتال و بلاک چین، سنتی محسوب می‌شوند، مبلغ زیادی به عنوان کارمزد در جابجایی ارزها و معاملات از سوی موسسات مالی واسطه و بانک‌ها دریافت می‌شود. اما انجام فعالیت‌های گوناگون با انواع ارز دیجیتال دیگر چنین مشکلی ندارد. یعنی به ازای مبلغ بسیار اندکی از کارمزد، امکان تراکنش‌های مالی وجود دارد. در ادامه به بررسی دسته بندی مختلف ارز های دیجیتال و کارایی هر یک آنها پرداخته شده است.

اصطلاح ماینینگ ارز دیجیتال

ماینینگ یعنی مسائل پیچیده ریاضی توسط سخت‌افزارهای کامپیوتری حل شود. زمانی که در شبکه رمزارزها مسائل پیچیده‌تری حل می‌کنید مزد بیشتری هم دریافت می کنید. ماینینگ با گذر زمان در حال سخت‌تر شدن است چون معادلات ریاضی روزبه‌روز پیچیده‌تر می‌شوند؛ در نتیجه شما هم برای درآمد منطقی از ماینینگ نیاز به سخت‌افزارهای جدیدتر و گران‌تری دارید.

پول های دیجیتال

پول های دیجیتال مانند پول های واقعی عمل کرده و قادر به ذخیره و انتقال ارزش، سرمایه گذاری، قابلیت خرید و . هستند. مزیت این نوع پول ها نسبت به پول های واقعی در عدم نیاز به جا به جایی به دلیل نداشتن ماهیت فیزیکی، راحتی در انجام معاملات به دلیل حذف واسطه ، مصونیت تورمی و کاهش ارزشی، امنیت بسیار بالا و . می باشد که باعث برتری این نوع ارز ها نسبت به سایر ارز های موجود در دنیای واقعی شده است. ارز های دیجیتال توسط ماینر ها با استفاده از انواع روش های استخراج ارز دیجیتال تولید می شوند.

از جمله ارز های دیجیتالی که در دسته بندی پول های دیجیتالی قرار می گیرند می توان به بیت کوین ( BTC )، لایت کوین ( LTC )، ورت کوین ( VTC ) ، دوژ کوین ( DOGE ) و نانو ( NANO ) اشاره کرد که در معاملات دیجیتال در بستر NEO بستر شبکه بلاک چین به صورت غیر متمرکز فعالیت می کنند . مهمترین پول دیجیتالی بیت کوین است که در سال 2008 توسط شخص یا گروهی به نام مستعار ساتوشی ناکاموتو معرفی و در سال 2009 در بازار عرضه شد و از سال 2018 مورد توجه بسیار زیاد افراد قرار گرفته است و بیشترین مقدار سرمایه در بازار ارز دیجیتال را به خود اختصاص داده است.

همه ارز های نام برده شده رمز پایه بوده و از امنیت بسیار بالایی در مقابل هک شدن برخوردار هستند، غالباً از شبکه انتقال همتا به همتا P2P و یا شبکه بلاک چین استفاده کرده و هویت افراد در این نوع تراکنش ها ناشناس می باشد. از طرف دیگر پول دیجیتالی خود به دو دسته تقسیم می شود که عبارتند از:

  1. ارز های دیجیتال ثابت ( StableCoin ): این نوع ارز ها دارای پشتوانه هستند، این پشتوانه می تواند هر دارایی را شامل شود ( مانند طلا، ارز های فیزیکی یا هر دارایی مالی که بتوان روی آن قیمت گذاری انجام داد ) همچنین از نوسانات قیمتی در امان بوده که در نتیجه دارای برتری نسبت به ارز های کاغذی موجود در بازار هستند. مهمترین و شناخته شده ترین ارز دیجیتالی ثابت تتر ( USDT ) می باشد.
  2. ارز های دیجیتال امن ( Privacy ): از مهمترین ویژگی های این نوع ارزها ناشناس بودن هویت دو طرف معامله می باشد به این معنا که در هنگام انجام معامله هویت افراد کاملاً نامشخص بوده و هیچ راهی برای پیگیری و شناسایی کاربرانی که معاملات را انجام داده اند وجود ندارد . از جمله ویژگی ها یا در واقع مزیت های ارز های امن این است که مشمول مالیات نمی شوند ، به ویژه برای انجام معاملات با حجم بالای انتقال وجه بسیار به صرفه می باشد.

از مهمترین ارز های دیجیتال امن می توان به مون رو ( XMR )، زی کش ( Zcash )، نو کوین ( Nav Coin )، فور ( PHR ) و زن کش ( ZEN ) اشاره کرد . تمام این ارز ها بر پایه بلاک چین قرار گرفته اند و هر کدام کارایی و ویژگی خاص خود را در بازار ارز دیجیتال دارند.

ارز های دیجیتال پلتفرمی

دسته دوم ارز های دیجیتالی پلتفرم ها هستند که یک نوع قرارداد هوشمند بوده و مثل پول های دیجیتال بر پایه شبکه بلاک چین می باشند. این ارز های دیجیتالی رمز پایه ای نرم افزار هایی هستند که توانایی انجام فعالیت های مختلف را در بستر شبکه بلاک چین به کاربران می دهند . پلتفرم ها مزیت های زیادی دارند که از جمله آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد :

  • حذف واسطه ها از معاملات
  • کاهش هزینه انجام معاملات به واسطه حذف واسطه ها
  • امنیت بالای معاملات به دلیل استفاده از کد های دیجیتالی بسیار پیچیده ای که در این قرارداد های هوشمند استفاده می شود.
  • فراهم کردن امکان ایجاد اپ های غیر متمرکز (DApps) مانند (ICO) ها با استفاده از این پلتفرم ها.

اولین و مهمترین پلتفرم ایجاد شده در بازار ارز های دیجیتال اتریوم است که در ادامه به تعریف این پلتفرم و ویژگی های آن می پردازیم:

اترویوم (ETH): نسل دوم ارزهای دیجیتال را رمز ارز اتریوم تشکیل داده که بعد از بیت کوین به بازار معرفی و با استقبال بالایی نیز مواجه شد. اتریوم یک نوع ارز دیجیتالی رمز پایه است که در بستر شبکه بلاک چین فعالیت می کند و به کاربران این اجازه را می دهد تا تمامی قرارداد ها را به صورت دیجیتالی و در قالب قرارداد های هوشمند به کمک شبکه بلاک چین انجام دهند.

بر این اساس می توان گفت اتریوم قبل از اینکه یک ارز دیجیتال باشد یک نرم افزار قابل برنامه ریزی غیر متمرکز است که در بستر شبکه بلاک چین فعالیت کرده و امکان انجام قرارداد های هوشمند را به کاربران می دهد، این قرارداد ها علاوه بر انتقال پول توانایی انتقال سایر دارایی های مالی را نیز به صورت غیر متمرکز و بدون نیاز به واسطه می دهد.

پلتفرم های کاربردی و مهم دیگری نیز موجود می باشند که همگی بعد از اتریوم وارد بازار شدند و امکانات متفاوتی را به کاربران ارائه می دهند که از جمله آنها می توان به نئو (NEO)، کاردانو (ADA) ، ای او آس (EOS) و . نام برد.

ارزهای دیجیتال مالی

ارز های دیجیتال مالی بخش بسیار بزرگی از ارز های دیجیتالی را تشکیل می دهند و به صورت پلتفرم و یا ارز های مختلف وجود دارند. هدف از ایجاد این نوع ارز ها انجام انواع فعالیت های مالی به صورت دیجیتالی با حذف واسطه ها و کمترین هزینه ممکن می باشد. ارز های دیجیتالی مالی انواع مختلفی دارند که هر کدام از آنها خدمات خاصی را به کاربران خود ارائه می دهند و با ارائه این امکانات سبب تسهیل در انجام فعالیت های مالی کاربران می شوند، این ارز ها به 6 دسته مهم دسته بندی می شوند که عبارتند از:

  1. ارز های دیجیتالی پرداخت: ارز های دیجیتالی پرداخت در واقع پلتفرم هایی هستند که هدف از ایجاد آنها انجام معاملات و تراکنش ها به صورت آنلاین و غیر متمرکز می باشد، با انجام پرداخت ها به وسیله این پلتفرم ها از طریق کیف پول های آنها تمامی واسطه های موجود در بین دو طرف انجام معاملات از بین رفته و هزینه انجام آنها به حداقل خواهد رسید. مهمترین پلتفرم های پرداخت عبارتند از: اومیسگو (OMG)، ریپل (XRP) ، استلار لومنز (XLM) و ریکوئست نتورک (REQ) که هر کدام ویژگی های خاص خود را داشته و در پرداخت های مختلفی استفاده می شوند.
  2. ارز های دیجیتالی صرافی ها: ارز های دیجیتالی صرافی رایج ترین ابزار برای خرید و فروش ارز های دیجیتالی محسوب می شوند و در واقع پلتفرم هایی هستند که به صورت آنلاین در بستر بلاک چین فعالیت کرده و وظیفه خرید و فروش رمز ارز های مختلف را بر عهده دارند. این نوع پلتفرم ها در 3 دسته ارز های دیجیتالی صرافی های متمرکز، غیر متمرکز و هم کنش پذیر تقسیم بندی می شوند که هر کدام از آنها مزایا و معایب خاص خود را دارند.
  3. ارز های دیجیتالی سرمایه گذاری: این نوع ارز ها نیز در بستر بلاک چین و به صورت غیر متمرکز فعالیت می کنند و هدف از ایجاد آنها تسهیل و کاهش هزینه در انجام معاملات سرمایه گذاری از طریق حذف واسطه ها و همچنین بالا بردن امنیت ارز های دیجیتال و این نوع معاملات است که مهمترین آنها پالی مث (POLY) ، ایکونومی (ICN)، کریپتو ۲۰ (C20) می باشند.
  4. ارز های دیجیتال قرض و وام: اعطای وام بدون واسطه و به صورت غیر متمرکز در بستر بلاک چین را ممکن می سازند که مهمترین آنها عبارتند از: ات لند (LEND)، ریپیو کردیت نتورک (RCN)
  5. ارز های دیجیتال جذب سرمایه: پلتفرم هایی هستند که جذب سرمایه و پول را با استفاده از شبکه بلاک چین به صورت غیر متمرکز ممکن می سازند، مهمترین این نوع ارز ها کیک آی سی او (KICK) می باشد.
  6. ارز های دیجیتالی بیمه: امکان بیمه کردن به وسیله قرارداد های هوشمند به صورت غیر حضوری در شبکه بلاک چین را فراهم می کنند، مهمترین ارز دیجیتالی بیمه بایت بال (GBYTE) است که قرارداد های هوشمند بیمه در بستر بلاک چین را ارائه می دهد.

چگونه از ارزهای دیجیتال کسب درآمد کنیم؟

برای پول درآوردن از ارزهای دیجیتال راه‌های مختلفی وجود دارد که ما فقط موارد کاربردی‌تر را بیان می‌کنیم:

هولد کردن یا نگه‌داری بلندمدت: هولد کردن یعنی رمزارزهای ارزشمند مثل بیت‌کوین، اتریوم یا رمزارزهای دیگر را با قیمت خوبی بخرید، در جای امنی مثل کیف پول شخصی نگهداری کنید و در زمان مناسب با قیمتی بالاتر بفروشید. در این شرایط اگر بتوانید رمزارزهارا در قیمت مناسبی بخرید، به‌صورت بلندمدت می‌توانید سود نسبتاً قابل توجهی به دست آورید.

معامله‌گری یا ترید: یعنی با انجام معاملات پی‌درپی و سودهای کوچک بتوانید سرمایه خود را چندبرابر کنید. این کار نیاز به دانش، حوصله و مهارت در تحلیل گری دارد. البته شما می‌توانید بدون یادگیری تحلیل تکنیکال هم از تجربه دیگر تحلیل گران بزرگ بازار استفاده نمایید.

ایردراپ، ICO و IEO: بسیاری از شرکت‌های ارز دیجیتال قبل از ورود به بازار برای جذب سرمایه پروژه، اقدام به‌پیش فروش یا عرضه اولیه ارز دیجیتال می‌کنند. شما می‌توانید بهترین عرضه اولیه‌های ارز دیجیتال را شناسایی کنید و با ثبت‌نام و سرمایه‌گذاری در آن‌ها سود خوبی کسب کنید.

لازم به ذکر است که برای تصمیم گیری در مورد نوع ارز دیجیتال انتخابی برای انجام معاملات نیاز به شناخت کامل درباره هر یک از این ارز ها و همچنین داشتن تسلط کافی بر روی انواع تحلیل ارز دیجیتال به منظور پیش بینی روند بازار آن ها و جلوگیری از انتخاب اشتباه و تحمیل زیان می باشد.

خرید BNB ، فروش بایننس کوین - بهترین قیمت Binance Coin

پس از ثبت نام در رابکس، در چند گام احراز هویت کنید.

برای نگهداری از ارزهای دیجیتال، نیاز به کیف پول است. پس از ثبت نام یک کیف پول شخصی به شما اختصاص داده می‌شود.

خرید و فروش بی ان بی

کیف پولتان را شارژ کنید و به فروش و خرید بایننس کوین و حتی تبدیل مستقیم رمزارزها به هم بپردازید.

ارز دیجیتال بی‌ان‌بی (BNB) رمز ارز صرافی بایننس، بزرگترین صرافی ارزهای دیجیتال در دنیا می‌باشد. این رمز ارز ابتدا به شکل یک توکن بر بستر اتریوم صادر شد و سپس با راه‌اندازی بلاک چین بایننس با نام بایننس چین (Binance Chain) به این شبکه انتقال یافت. در حال حاضر کارمزد تمامی خدمات در صرافی بایننس (مانند تبدیل رمزارزها به یکدیگر) و بلاک چین‌های بایننس (مانند هزینه‌های انتقال) با رمز ارز BNB پرداخت می‌شود.

تاریخچه بایننس

چانگ پنگ ژائو (Changpeng Zhao) مدیرعامل بایننس در سال 1977 در شانگهای چین به دنیا آمد. خانوده او در دهه 80 میلادی به کانادا مهاجرت کردند. چانگ در کانادا بزرگ شد و در دانشگاه مک گیل (McGill University) در رشته مهندسی نرم افزار مشغول به تحصیل شد. پس از دانشگاه چانگ دنیای کاری خود را با کار در یک صرافی بورسی ژاپنی در توکیو شروع کرد. پس از چهار سال چانگ از این شرکت جدا شد تا مقصد بعدی او شرکتی در نیویورک باشد. این شرکت بر روی پلتفرم معاملاتی آتی کار می‌کرد. او چهار سالی بعدی زندگی خود را در نیویورک سپری کرد. در سال 2005 چانگ با ایده تاسیس شرکت خود با نام Fusion System به شانگهای برگشت. این شرکت بر روی نرم‌افزارهای بانک‌های جهانی کار می‌کرد. او قبل از اینکه با بیت‌کوین آشنا شود به مدت هشت سال در فیوژن سیستم کار می‌کرد.

چانگ پنگ ژائو، مدیرعامل بایننس

چانگ پنگ ژائو، مدیرعامل بایننس

یک شب در آگوست سال 2013 (شهریور 1392) چانگ پنگ ژائو به همراه دوستان خود، بابلی لی (Bobbly Lee) بنیان‌گذار صرافی BTCC و رون کائو (Ron Cao) که در حوزه سرمایه‌گذاری بر روی تکنولوژی فعال است، در شانگهای چین مشغول بازی بودند. آن شب ژائو برای اولین بار نام بیت‌کوین را شنید. کائو به او گفت که سرمایه‌گذاری بر روی استارتاپی مرتبط به بیت‌کوین یا بلاک‌چین می‌تواند سودآور باشد. بابلی لی دوست دیگر ژائو گفت: به نظر من منطقی است که ده درصد ثروتت رو در این حوزه سرمایه‌گذاری کنی. اگه این تکنولوژی با شکست مواجه بشه ده درصد ثروتت رو از دست دادی اما اگه رشد کنه به راحتی ده برابر می‌شود و در واقع ثروتت را دوبرابر کرده‌ای.

ژائو پس از مدتی کوتاه خانه خود را به ارزش یک میلیون دلار فروخت و بیت‌کوین خرید. در آن زمان ارزش هر بیت کوین 600 دلار بود. او اخیرا در مصاحبه‌ای اعلام کرد که تا کنون به آن بیت کوین‌ها دست نزده است.

پس از آنکه چانگ خانه خود را به بیت‌کوین تبدیل کرد، قیمت بیت‌کوین تقریبا نصف شد. اما او قانع شده بود که آینده ازآن این رمزارز است. چانگ درباره بیت‌کوین بیشتر و بیشتر آموخت. او برای مدتی کوتاه نیز در یک شرکت مربوط به کیف پول‌ ارزهای دیجیتال و سپس در صرافی اکی اکس (OKEx) مشغول به کار شد.

چانگ سپس تصمیم گرفت دومین شرکت خود را با نام بیجی تکنولوژی (Bijie Technology) تاسیس کند. این شرکت نرم‌افزارهای صرافی مبتنی بر رایانش ابری ارائه می‌داد. در آن زمان رایانش ابری تازه در حال شکوفایی بود و بسیاری از غول‌های تکنولوژی دنیا همچون آمازون (Amazoon)، مایکروسافت (Microsoft) و گوگل (Google) شرکت‌ها را متقاعد می‌کردند که سرورهای محلی خود را کنار گذاشته و از مزارع وسیع سرورهای آن ها استفاده کنند. در اوج کار شرکت بیجی، این شرکت به 30 صرافی خدمات ارائه می‌داد.

در 14 ژوئن 2017 (24 خرداد 1396) چانگ پنگ ژائو برای صرف شام به دا هنگفی (Da Hongfei) بنیان گذار نئو (NEO) و کریس مارسزالک (Kris Marszalek) موسس Crypto.com پیوست. در آن شب صحبت از عرضه اولیه توکن (ICO) برای شروع استارتاپ‌ها به میان آمد. او از قبل با این عرضه‌ها آشنا بود اما صحبت‌های آن شب مانند جرقه‌ای در ذهن او عمل کرد. او فکر کرد با عرضه اولیه توکن می‌تواند صرافی خود را تاسیس کند. او به سرعت ایده خود را به زبان‌های انگلیسی و چینی بر روی کاغذ آورد. زبان کامپیوتر صفر و یک یا همان باینری (Binary) است و او تصمیم داشت در صرافی خود انواع خدمات مالی (Finance) را ارائه دهد. در نتیجه از ترکیب کلمات باینری و فایننس نام صرافی خود را بایننس (Binance) گذاشت.

عرضه اولیه ارز دیجیتال چیست و چگونه کار می کند ؟

عرضه اولیه ارزدیجیتال

عرضه اولیه ارز دیجیتال چیست چگونه کار می کند ؟ : ICO یا Ininial Coin Offering به معنی ارائه اولیه سکه است و روشی برای جمع آوری وجوه از طریق استفاده از ارزهای دیجیتال است. این روش در پروژه هایی استفاده می شود که هنوز بستر ، محصول یا خدمات بلاک چین توسعه نداده اند.

سرمایه گذاران با امید و انتظار در موفقیت شرکت در ICO شرکت می کنند که این امر باعث افزایش تقاضا و افزایش ارزش ارزهای اساسی می شود. به عبارت دیگر ، آنها امیدوارند که به عنوان حامیان اولیه یک پروژه ارزهای رمزنگاری شده ، بازده سرمایه گذاری خوبی داشته باشند.

عرضه اولیه ارز دیجیتال چگونه کار می کند؟

ICO اغلب با عرضه عمومی اولیه (IPO) مقایسه می شود ، اما این مقایسه بسیار فریبنده است. درخواستهای اولیه عرضه عمومی معمولاً در مورد شرکتهای فعلی که سهام متعلق به شرکت خود را به عنوان راهی برای جمع آوری سرمایه می فروشند ، اعمال می شود. برعکس ، ICO ها عمدتا به عنوان مکانیزم جمع آوری کمک های مالی مورد استفاده قرار می گیرند که به شرکت ها اجازه می دهد در مراحل اولیه سرمایه خود را برای پروژه خود جمع آوری کنند و سرمایه گذارانی که توکن یا ارز خود را خریداری می کنند هیچ گونه مالکیتی در شرکت خریداری نمی کنند.

معمولاً ، توکن های ICO با استفاده از استاندارد ERC-20 در بلاک چین اتریوم تولید می شوند و بنابراین توکن های ERC-20 نامیده می شوند. پلتفرم های دیگری وجود دارد که از ایجاد و صدور توکن های دیجیتالی همراه با اتریوم (Stellar ، NEM ، NEO و Waves) پشتیبانی می کند. در مقابل ، برخی از شرکت هایی که قبلاً دارای بلاک چین های کاملاً کاربردی خود هستند معاملات دیجیتال در بستر NEO ، اغلب برای انتشار دارایی های دیجیتالی خود در پلت فرم خود

به عنوان مثال با استفاده از توکن های ERC-20 ، یک شرکت ممکن است از قراردادهای هوشمند اتریوم برای تولید و صدور توکن دیجیتالی خود استفاده کند. پروتکل ERC-20 مجموعه ای از قوانین را تعریف می کند که یک شرکت باید برای صدور توکن در بلاک چین اتریوم رعایت کند و قراردادهای هوشمند اطمینان می دهند که این قوانین به شیوه ای قابل اعتماد دنبال می شوند.

هنگامی که بنیانگذاران استارتاپ توکن های خود را ایجاد کردند ، باید سرمایه گذاران را متقاعد کنند که با شرکت در ICO خود از پروژه آنها حمایت کنند. این امر اغلب با ایجاد یک کاربرگ که اهداف شرکت و نحوه عملکرد اکوسیستم جدید را شرح می دهد ، محقق می شود.

چرا شرکت ها پیشنهاد عرضه اولیه ارز دیجیتال را اجرا می کنند ؟

ارائه سکه اولیه می تواند راه بسیار موثری برای افزایش سرمایه گذاری خطرپذیر و تأمین مالی پروژه برای استارتاپ ها باشد زیرا به آنها اجازه می دهد تا بر اساس ایده ای معاملات دیجیتال در بستر NEO که ممکن است در بازار آزمایش شده باشد یا نه ، سکه قابل مصرف دریافت کنند. بعید است که بسیاری از این مشاغل کوچک و غیر مستقر بتوانند از راه های دیگری تأمین مالی کنند. بعید است که موسسات مالی سنتی پولهای تازه را تنها بر روی کاغذ سفید قرض دهند ، به ویژه در دنیای دیجیتالی که فقدان مقررات این موسسات را عقب نگه داشته است.

در حالی که شرکت ها و استارتاپ های جدید بخش عمده ای از ICO را تشکیل می دهند ، همه چیز در حال تغییر است. برخی از شرکت های تأسیس شده اکنون به ارزش ICO ها و قدرت عدم تمرکز ارزهای دیجیتالی پی برده اند. برخی از این شرکت ها در حال پیاده سازی یک سکه اولیه برای راه اندازی پروژه های جدید در سیستم مبتنی بر بلاک چین به عنوان راهی برای افزایش سرمایه یا تمرکززدایی مشاغل خود هستند. این عمل “ICO Reverse” نامیده می شود.

آیا کسی می تواند ICO انجام دهد ؟

پاسخ کوتاه بله است. با راهنمایی مناسب تقریباً هرکسی می تواند یک توکن بسازد و یک کاغذ سفید در مورد اجرای آن بنویسد. اما شرکت یا افرادی که این کار را انجام می دهند باید پروژه ای بر اساس استخرهای بلاک چین ایجاد کنند. این امر به دانش ، مهارت و تجربه ای نیاز دارد که همه آن را ندارند. همچنین باید در مورد شبکه پیچیده مسائل نظارتی تحقیق کنید که از حوزه قضایی به حوزه قضایی دیگر متفاوت است و ممکن است به دلیل افزایش محبوبیت ICO ها به زودی تغییر کند.

برای ایجاد یک ICO موفق ، پروژه باید مستند و مستند به شواهد محکمی از نحوه عملکرد پروژه یا ایده ، دلیل مفید بودن آن ، کارکرد آن ، نیازهای آن و چگونگی توسعه آن باشد. فروش ایده و ترغیب سرمایه گذاران برای خرید ، گام مهم دیگری در جهت دستیابی به نتایج مثبت است.

اشتباهات رایج معامله گران

قوانین عرضه اولیه ارز دیجیتال

تعداد فزاینده رویدادهای تأمین سرمایه جمعی ICO توجه تنظیم کنندگان در سراسر جهان را به خود جلب کرده است و مقررات موضوع مهمی در جامعه رمزنگاری است. در ایالات متحده ، کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا (SEC) و کمیسیون معاملات آتی (CFTC) دو تنظیم کننده هستند که دائما در حال بحث در مورد چارچوب نظارتی پیشنهادات عملیات اولیه (ICOs) و ارزهای رمزنگاری شده هستند.

تنظیم بخش ICO هنوز در مراحل اولیه است و یکنواختی در کشورهای مختلف وجود ندارد. از یک سو ، بسیاری از مقررات به احتمال زیاد مانع رشد و توسعه بخش نوظهور فناوری بلاک چین و ارزهای رمزنگاری شده می شوند. از سوی دیگر ، برخی استدلال می کنند که مقررات به احتمال زیاد مشروعیت بیشتری را در این زمینه به ارمغان می آورد و نگرانی های موسسات مالی سنتی را که تا کنون از کشف آنها اکراه داشتند ، برطرف می کند. در میانه ، رویکرد متعادل توسط بسیاری مورد ستایش قرار می گیرد که معتقدند اکوسیستم دیجیتالی قرار نیست یک فضای مالی “وحشی غربی” باشد ، بلکه باید به اندازه کافی آزاد باشد تا در خارج از محدوده سیستم مالی سنتی فعالیت کند.

در حالی که برخی حوزه های قضایی مانند چین و کره جنوبی همه ICO ها را غیرقانونی اعلام کرده اند ، SEC ایالات متحده یک بولتن مفصل در مورد ICO ها صادر کرده است که به سرمایه گذاران بالقوه هشدار می دهد که قبل از انجام سرمایه گذاری های جدید دقت لازم را انجام دهند. SEC همچنین گفت که برخی از ICO ها ممکن است به عنوان اوراق بهادار واجد شرایط باشند و اگر چنین باشد تابع مقررات اوراق بهادار فدرال هستند.

در عرضه اولیه سکه از ارزهای دیجیتال به عنوان ابزار اصلی تامین مالی استفاده می شود و راه جدیدی را برای شرکت ها و افرادی که می خواهند کارهای متفاوتی انجام دهند ارائه می دهد. توجه بیشتری به حوزه ارزهای رمزنگاری شده می شود ، زیرا استارتاپ های جدید در حوزه بلاک چین سرمایه بیشتری جذب می کنند. با این حال ، مسیر ICO ممکن است نتایج مطلوب و نامطلوبی را ارائه دهد. در حالی که کلاهبرداری های ICO و شکست های عظیم عمومی بر شهرت ارزهای رمزنگاری شده تأثیر مخربی دارد ، پروژه های موفق اعتبار بیشتری را در نظر عموم به ارمغان می آورند.

ICO هایی که از محبوبیت و قابلیت اطمینان بالایی برخوردارند ممکن است تا حدی ابهام در مورد توانایی موسسات و مصرف کنندگان برای ورود به دنیای ارزهای رمزنگاری شده را کاهش دهند. اگرچه این روش سرمایه گذاری جدید هنوز مشکلات خود را حل می کند ، بسیاری آن را جایگزینی مناسب برای روشهای سنتی جمع آوری کمک های مالی می دانند و ممکن است به رویکردی قانع کننده برای شرکت های پیش رو تبدیل شود.

لیست شدن 35 ارز دیجیتال برای اولین بار در صرافی سلام کریپتو

لانچ شدن 35 ارز دیجیتال در صرافی سلام کریپتو

بنا به گزارش‌های اعلامی در هفته گذشته توسط صرافی ارز دیجیتال سلام کریپتو ، این صرافی در آخرین بروزرسانی موفقیت آمیز ربات معاملاتی خود، 35 ارز دیجیتال را به فهرست ارزهای مورد پشتیبانی معاملات دیجیتال در بستر NEO خود اضافه کرد.
صرافی سلام کریپتو، یک صرافی آنلاین کاملا ایرانی است که از سال 1396 در زمینه خرید و فروش ارزهای دیجیتال به عنوان یکی از اولین پلتفرم های رمزارزی فعالیت خود را آغاز کرده است. این صرافی با ارائه برترین خدمات در بستر تلگرام و از طریق بات معاملاتی خود در تلگرام سعی دارد، امکان انجام معاملات رمزارزها را به ساده ترین شکل ممکن برای کاربران ایرانی فراهم آورد.
تیم این مجموعه در راستای تحقق اهداف خود برای تبدیل شدن به بهترین پلتفرم معاملاتی ارزهای دیجیتال در ایران و ارائه خدمات با استانداردهای جهانی، 35 ارز دیجیتال دیگر را در این صرافی لیست کرد.

بیشتر بخوانید: آموزش کار با صرافی سلام کریپتو

در این بروزرسانی ارزهای دیجیتال زیر:

سند باکس (SAND)، نئو (NEO), وینک (WINk)، انجین (Enjin)، هات (HOT)، وی‌چین (VET)، رزرو رایت (RSR)، کرو (CRV)، آنتولوژی (ONT)، دنت (DENT)،الگوراند (ALGO)، کاوا (KAVA)، داسک (DUSK)، نم (XEM)، سولانا (SOL)، کازماس (ATOM)، اتریوم کلاسیک (ETC)، تزوس (XTZ)، سوایپ (SXP)، هارمونی (ONE)، ریوِن کوین (RVN)، ویوز (WAVES)، آیکون (ICX)، لیسک (LSK)، او ام جی نتورک (OMG)، اسکِیل (SKL)، چیلیز (CHZ)، زیلیکا (ZIL)، بیک (BAKE)، سرًم (SRM)، متیک (MATIC)، توکو کریپتو (TKO)، فت (FET)، انکِر (ANKR)، اولانچ (AVAX) به بات معاملات سلام کریپتو اضافه شده‌است.

تا پیش از این، صرافی ارز دیجیتال سلام کریپتو از 19 ارز دیجیتال برتر بازار پشتیبانی می‌کرد، با اضافه شدن 35 ارز فوق تعداد ارزهای پشتیبانی شده توسط این صرافی به 54 رمزارز رسید.در حال حاضر سلام کریپتو یکی از اولین صرافی‌های ایرانی است که از این تعداد رمز ارز در پلتفرم معاملاتی خود پشتیبانی می‌کند.

موضوع پشتیبانی از ارزهای دیجیتال در صرافی‌های داخلی، مساله و مانع عمده سرمایه گذاران و معامله گران حوزه رمزارزها است. عدم پشتیبانی پلتفرم‌های معاملاتی ایرانی از بیشتر ارزهای دیجیتال موجود در بازار باعث شده است بسیاری از کاربران با مشکلات زیادی در مسیر خرید و فروش ارزهای دیجیتال رو به رو باشند. به همین دلیل بسیاری از این کاربران ایرانی مجبور به استفاده از صرافی‌های خارجی هستند که این کار ریسک مسدود شدن حساب کاربری و افزایش هزینه‌های جانبی را برای آنها به همراه دارد.

در ادامه اطلاعیه‌ی این صرافی برتر ارز دیجیتال آمده است:
«منتظر ارائه ارزهای بیشتری از طرف سلام‌کریپتو باشید.»
این بدان معناست که این صرافی در نظر دارد در آینده‌ای نزدیک تعداد بیشتری از ارزهای دیجیتال را لیست کند و امکان خرید و فروش آنها را برای کاربران ایرانی فراهم آورد.
سلام کریپتو در حال ایجاد ظرفیتی مضاعف بر وضعیت کنونی، برای جذب کاربران از طریق پشتیبانی گسترده ارزهای دیجیتال است. گفتنی است از این پس معامله گران و سرمایه گذاران بازار ارزهای دیجیتال با ثبت نام در بات معاملاتی این مجموعه از این پس می‌توانند ارزهای فوق را به صورت اتومات و 24 ساعته از طریق بات معاملاتی سلام کریپتو با ریال و تتر، خرید و فروش نمایید. همچنین جهت اطلاع از تمامی ارزهای لیست شده و مشاهده نرخ لحظه‌ای آنها می‌توانید به کانال قیمت لحظه‌ای سلام کریپتو و بات معاملاتی سلام کریپتو مراجعه نمایید.

توکن ارز دیجیتال چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟

ارز دیجیتال- توکن

درک تفاوت بین کوین و توکن یک دغدغه مهم در زمینه ارز های رمزنگاری شده است. اگرچه هر دو این اصطلاحات اغلب به جای یکدیگر به کار می روند، اما به دو مفهوم متفاوت در اکوسیستم ارز دیجیتال اشاره دارند. البته که استفاده از این اصطلاحات به جای یکدیگر گناه کبیره نیست، اما برای درک بیشتر در مورد آینده ارز دیجیتال و بلاک چین، باید درک واضحی از تفاوت کوین و توکن داشته باشید.

در این مقاله به توضیح مفهوم کوین و توکن پرداخته و انواع هر یک را پرداخته و همچنین وجه اختلاف این دو اصطلاح را بررسی می کنیم. پسنهاد می کنم مطالعه این مطلب آموزشی را از دست ندهید.

فهرست عناوین:

توکن (Token) چیست ؟

توکن هر گونه دارایی دیجیتالی است که بر روی بلاک چین ایجاد می شود. معمولاً در بلاک چین دیگری صادر یا ضرب می شود که اغلب در کنار چندین توکن دیگر که مربوط به پروژه های مختلف هستند وجود دارد. هر کسی می تواند با نوشتن دسته ای از کد های کامپیوتری یا حتی استفاده از ابزار های خودکار به راحتی یک توکن ایجاد کند. اتریوم به عنوان متداول ترین سیستم بلاک چین برای ایجاد توکن های جدید بر بستر آن، به حساب می آید. توکن هایی که بر روی پلتفرم اتریوم ساخته می شوند به عنوان توکن های ERC-20 شناخته می شوند.

توکن های ارز دیجیتال چگونه استفاده می شوند؟

مانند کوین های ارز دیجیتال، توکن ها نیز ارزشی را منتقل می کنند. با این حال، در بیشتر موارد، یک توکن دیجیتالی قدرت بیشتری نسبت به یک سیستم پرداخت بودن دارد. هر کسی می تواند توکن های دیجیتالی ایجاد کند تا عملکرد های خاصی معاملات دیجیتال در بستر NEO را انجام دهد.

انواع توکن

توکن ها به چهار دسته تقسیم شده و به عنوان توکن‌ های اوراق بهادار، توکن های پرداختی، توکن های سهمی و توکن های کاربردی شناخته می شوند.

در فوریه ۲۰۱۸، سازمان نظارت بر امور مالی سوئیس (FINMA )، دستورالعمل هایی را برای کمک به درک مفهوم انواع توکن ها منتشر کرد. این برای افرادی بود که عملیات بررسی قانونی بودن توکن ها را بر عهده داشتند.

بیشتر توکن های صادر شده در یک ICO توکن های اوراق بهادار هستند. شخصی که آن ها را می خرد در واقع با هدف کسب سود دارایی های خود را در ICO سرمایه گذاری می کند. طبق قوانین سوئیس، با این اوراق شبیه اوراق بهادار سنتی رفتار می شود.

اگر یک توکن نشان دهنده برخی سهام یا حقوق صاحبان سهام در شرکتی باشد که آن را صادر می کند، پس یک توکن سهمی محسوب می شود. با این وجود، شرکت های کمی اقدام به چنین عرضه های اولیه کرده اند؛ چون قوانین نظارتی خاصی در مورد قانونی و غیر قانونی بودن آن وجود ندارد.

به آن ها توکن های اپلیکیشن هم گفته می شود و برای دسترسی مردم به یک محصول یا خدمات مورد استفاده قرار می گیرند. همچنین این توکن ها کمیاب هستند؛ چون انتظار می رود بیشتر آن ها بر اساس عرضه محدودشان دارای ارزش شوند.

توکن های پرداختی هدفی جز پرداخت هزینه کالا ها و خدمات ندارند.

کوین (Coin) چیست؟

کوین یک ارز رمزنگاری شده است که بر روی بلاک چین خود اجرا می شود. همچنین از آن به عنوان “توکن بومی” بلاک چین هم یاد می شود و اغلب به عنوان روشی برای پرداخت هزینه تراکنش پروژه ها در حالی که برنامه های خود را در همان بلاک چین ایجاد می کنند، عمل می کند.معاملات دیجیتال در بستر NEO

ایجاد یک بلاک چین به منابع انسانی و مالی زیادی (میلیون پوند) نیاز دارد، به این معنی که همه نمی توانند یک کوین راه اندازی کنند. با این حال، هر کسی می تواند یک توکن ایجاد کرده و نام آن را هر چیزی که می خواهد بگذارد.

معاملات کوین های دیجیتال را می توان از طرف یک شخص فرستنده به شخص دیگری که گیرنده است انجام داد. با این وجود، هیچ سکه فیزیکی در زمان ارسال و دریافت وجوه جابه جا نمی شود و همه “کوین ها” به عنوان داده هایی در یک پایگاه داده عظیم جهانی قرار دارند.

کوین های ارز دیجیتال چگونه استفاده می شوند؟

کوین های دیجیتال به طور معمول شبیه سکه ها در زندگی واقعی، به عنوان پول به کار می روند. مثلا بیت کوین و لایت کوین را مثل سکه های کیف پول یا قلک در نظر بگیرید. معمولا آن ها به عنوان پول استفاده می شوند.

انواع کوین

بعضی از مهم ترین کوین های ارز دیجیتال عبارتند از:

انواع کوین ارز دیجیتال

تفاوت توکن و کوین

به طور خلاصه، بعضی از تفاوت های اساسی توکن ارز دیجیتال و کوین به شرح زیر است:

  • کوین های دیجیتال شبکه بلاکچین مخصوص خود را دارند، اما توکن ها بر روی یک بلاکچین موجود ساخته می شوند.
  • از کوین دیجیتال می توان برای عملیات پرداخت استفاده کرد، اما توکن ها برای نیاز های متعدد مناسب هستند.
  • فرآیند ساخت کوین سخت تر از توکن هایی است که به راحتی می تواند براساس بلاکچین موجود مثل اتریوم ساخته شود.
  • کوین های دیجیتال بیشتر از طریق ماینینگ توزیع می شوند، در حالی که توکن ها با ICO (عرضه اولیه سکه) معروف می شوند.
  • زمانی که یک پروژه بلاک چین خود را توسعه دهد و توکن های خود را به عنوان یک کوین به بلاک چین جدید منتقل کند، توکن ها در نهایت می توانند تبدیل به کوین شوند. از مثال های یک مهاجرت موفق شامل Binance Coin (BNB) ، Tron (TRX) ، Zilliqa (ZIL) است که قبلاً به عنوان توکن در بلاک چین اتریوم وجود داشت.

نکته: کوین های ارز دیجیتال می توانند برای خرید استفاده شوند، اما شما می توانید از توکن ارز دیجیتال برای موارد دیگری از جمله سرمایه گذاری، ذخیره ارزش و خرید هم استفاده کنید.

کاربرد کوین و توکن

بیشتر توکن ها برای استفاده در اپلیکیشن های غیر متمرکز یا دی‌اَپ ( dApp) ساخته می شوند. توسعه دهندگان در زمان ساخت توکن می توانند تصمیم بگیرند که چند واحد را می خواهند ایجاد کنند و معاملات دیجیتال در بستر NEO این توکن های جدید کجا باید فرستاده شوند. آن ها مقداری ارز دیجیتال بومی را در بلاکچینی که روی آن توکن می سازند پرداخت می کنند.

معمولا از توکن ها برای فعال کردن ویژگی های اپلیکیشن مخصوص به آن استفاده می شود. مثلا، Musicoin یک توکنی است که به کاربران امکان دسترسی به ویژگی های مختلف پلتفرم Musicoin را می دهد. این دسترسی می تواند شامل تماشای یک ویدیو یا پخش یک آهنگ باشد.

صرافی بایننس (Binance) هم توکن مخصوص به خود را دارد. وقتی کاربران با توکن (BNB) معامله می کنند، هزینه تراکنش آن ها پنجاه درصد کمتر است.

بعضی از توکن ها با هدف کاملاً متفاوت مثلا نمایش یک جسم فیزیکی ایجاد می شوند. فرض کنیم شما می خواستید خانه خود را با استفاده از یک قرارداد هوشمند بفروشید. از نظر فیزیکی نمی توانید خانه خود را در این قرارداد هوشمند بگذارید ولی به جای آن، می توانید از یک توکن استفاده کنید که مُعرفِ خانه شما باشد. ( برای اطلاعات بیشتر در این زمینه مقاله بلاکچین چیست؟ قسمت قرداد های هوشمند را مطالعه نمایید)

مثال دیگر در این مورد، توکن (WPR) است که به انرژی الکتریکی مربوط می شود. پروژه WePower یک برنامه dApp است که به کاربران اجازه می دهد با استفاده از قرارداد های هوشمند، برق را در شبکه بلاکچین خرید و فروش کنند. توکن آن به نام (WPR) مقدار مشخصی از انرژی الکتریکی را نشان می دهد.



اشتراک گذاری

دیدگاه شما

اولین دیدگاه را شما ارسال نمایید.